x تبلیغات
بیزینس بلاگی

انواع سنگ های رسوبی - شفیعی

 

انواع سنگ های رسوبی

انواع سنگ های رسوبی بر حسب منشأ تشکيل و ترکيب شيميایی به شرح زير تقسيم بندی می شوند:

1- سنگهای تخريبی (Trigenous Rocks): سنگهايی هستند که از خرده ها و ذراتی که از تخريب و انهدام ساير سنگها حاصل شده اند بوجود آمده اند. مثل ماسه سنگ، گلسنگها، رس سنگها

2- سنگهای سيليسی (.Siliceous R): سنگهايی هستند که در ترکيب شيميايی آنها سيليس فراوان است . مثل سنگ چرت .

3- سنگهای کربناته (.Carbonaters R): در اين دسته سنگها، کربنات کلسيم (کاني کلسيت و يا دولوميت ) فراوانی وجود دارد مثل سنگهاي آهکی

4- سنگهای تبخيری (.Evaporties R) : در تشکيل اين دسته سنگها فعل و انفعالات شيميايی موثرند و چون در اثر تبخير آب دريا حاصل شدهاند آنها را سنگهای تبخيری ناميده اند، مثل سنگ نمک، سنگ گچ .

5- سنگهای ارگانيک (.Organic R ): در تشکيل آنها موجودات زنده اعم از گياهان و يا جانوران بکار رفته است .

به طور کلی سنگ های رسوبی به دو دسته سنگهاي رسوبي تخريبی (آواری) و سنگهای رسوبی غير آواری (شيميایی زيستی) نيز تقسيم بندی ميکردند که در ذيل به تشريح هريک از دسته هاي مذکور پرداخته ميشود.

انواع سنگ های رسوبی

1- انواع سنگ های رسوبی آواری با دانه های متصل

– کنگلومرا: اين نوع سنگ از سيمان شدگي ذرات درشت رسوبي (بزرگتر از 2mm و گردشدگي خوب ) و با زمينهاي از ماسه و رس تشکيل شده است.

قلوه سنگها و ريگهاي موجود درکنگلومرا ممکن است از جنس هرکاني يا سنگي باشند ولي اغلب از مواد مقاوم مثل کوارتز هستند.

عواملي مثل جريانهاي سريع آبهاي جاري و امواج سهمگين که مي توانند قطعات درشت را حمل کنند آنها را تا مسافتي که براي گرد شدن کافي باشد، حمل مي نمايد.

نهشته هاي کنگلومرا اغلب در مخروط افکنه بستر رودخانه ها و ساحل درياها يافت مي شود.

– برش : اين نوع سنگها از سيمان شدگي ذرات درشت و زاويه دار، با زمينهاي از ذرات ريز تشکيل ميشوند.

ذرات برش جورشدگي ضعيف دارند و از آنجاکه ذرات درشت و زاويه دارند بنابراين فاصله حمل آنها کم بوده است .

برشها اغلب از تجمع رسوبات در اثر زمين لخزش يا خرد شدن سنگها در امتداد سطح گسلها و سيمان شدگي بعدي آنها ايجاد شده اند.

اندازه ذرات رسوبي در برشها همانند کنگلومراها بيش از ٢ ميليمترميباشد.

– ماسه سنگها: اين نوع سنگ از سيمان شدگي ذرات ماسه (ذرات بين١ تا ٢ ميليمتر) تشکيل شده اند. کوارتز ازکانيهاي اصلي ماسه سنگها است و درترکيب آنها ممکن است فلدسپات، ميکا و انواع ديگر کانيها وجود داشته باشد.

سيمان اصلي ماسه سنگها کربنات کلسيم و سيليس مي باشد.

جورشدگي وگردشدگي ذرات در ماسه سنگهاي مختلف، متفاوت است.

اغلب ماسه سنگها لايه لايه بوده و با توجه به نوع سيمان و وجود ناخالصي ها به رنگهاي متفاوت ديده مي شوند. نهشتههاي ماسه سنگي در محيطهاي مختلف از جمله سواحل دريا، تلماسه، دشت سيلابي و دلتا تشکيل مي شوند.

انواع سنگ های رسوبی

 

انواع مهم ماسه سنگها عبارتند از :

– ماسه سنگ کوارتزي (داراي بيش از ٩٥ درصد دانه هاي کوارتز)
– آرکوز (حداقل داراي ٢٥ درصد فلدسپات )
– گريواک (واحد قطعات سنگي و مقدار زيادي رس وکوارتز هستند. جورشدگي آنها بد و بيش از ٢٥ درصد رس دارند.)

لاي سنگ (سيلت استون ) (siltstone) : اين نوع سنگها اغلب از ذرات سيلت، که درشت تر از ذرات رس ميباشد، تشکيل شده است . لايه بندي نازک يا تورق پذيري شيل را ندارند.

حداقل ٥٠ درصد موادي که اين سنگ را تشکيل ميدهند قطري بين١ تا ١ ميليمتر دارند.

رس سنگ (claystone ) : به سنگ رسوبي آواري که صرفأ حاوي ذرات در ابعاد رس مي باشد،اطلاقميگردد.

شيل (shale) : اين نوع سنگها از تراکم ذرات رسوبي دانه ريز (در حد سيلت و رس، که اغلب ازکانيهاي رسي کوارتز و ميکا) تشکيل شده است .

شيل ها فشودگي و استحکام زيادي ندارند، حالت لايه لايه اي داشته و به همين جهت به سهولت ورقه ورقه مي شوند.

رنگ شيل بستکي به ناخالصي هاي آن دارد. وجود کلسيت و سيليس به رنگ روشن، ترکيبات آهني قرمز و مواد الي آن را به رنگ خاکستري تا سياه در مي آورد.

اغلب شيل ها از تجمع تدريجي ذرات در محيطهاي نسبتًا آرام رسوبي نظيرکولابها، درياي کم عمق، درياچه ها و دشت سيلابي تشکيل شده اند.

گلسنگ (mudstone ) : از ذرات تقريبًا مساوي سيلت (لاي ) و رس تشکيل شده و مانند شيل دانه ريز و لمس صاف دارند، ولي فاقد تورق پذيري و لايه بندي نازک است و به صورت توده اي مشاهده مي شوند.

مارن : مخلوطي ازکلسيت (CaCO3) و رس مي باشدکه مقدارکلسيب آن بين ٦٥% ٣٥% و به طور غالب از رسوبات منفصل است و چنانچه سنگ شدگي در آنها به خوبي صورت گرفته باشد به آن مارل استون ميگويند.

مارن ها منشاهاي مختلف از جمله محيط هاي دريايي تخريبي، آلي، شيميايي و بيوشيميايي دارند.

انواع سنگ های رسوبی

2- سنگ های رسوبی شيميایی و زيستی – انواع سنگ های رسوبی

سنگهای کربناته

سنگ آهک :

سنگهاي آهکي جزء فراوانترين سنگهاي رسوبي شيميايي محسوب مي شوند.

سنگ آهکها اغلب در اثر عمل و فعاليت جانداراني مثل مرجانها و جلبکها در آب هاي کم عمق دريا ته نشست شدهاند.

سنگهاي آهکي اسکلتي از سيمان شدگي قسمتهاي سخت بي مهرگان مثل نرم تنان (Mollusca) و مرجانها تشکيل شده اند و سيمان اغلب آنها ازکلسيت ريز بلور است .

صدفهاي آنها قابل مشاهده است و در درياهاي کم عمق وگرم که جانداران فراوان هستند، تشکيل مي شوند.

به طورکلي يکي از راههاي شناسايي سنگهاي آهکي آن است که، با چاقوي معمولي خط برمي دارند (به علت اينکه سختي کاني کلسي ٣ مي باشد)، با اسيدکلريدريک رقيق مي جوشند و قطعات شکسته شده آنها لبه تيز دارند.

تاکنون تقسيم بنديهاي مختلف و متنابهي (به دليل اهميت سنگهاي کربناته ) براي اين دسته از سنگها شده است .

معروفترين اين طبقه بندي ها متعلق به فولک (Folk )، دانهام (Dunham) مي باشد.

مادستون:

سنگهاي آهکيگلي هستند که مقدار دانه هاي آنهاکمتر از ١٠ درصد است و مترادف با سنگهاي کلسي لوتايت هستند، با اين تفاوت که مادسترن نمي تواند ترکب کاني شناسي کلسي لوتايت دولوميت دار را داشته باشد و نيز منشا گل را که ممکن است آواري باشد مشخص نمايد.

مادستون علاوه براينکه مشخص محيط رسوبي آب آرام است نشان دهنده عدم وجود ميکروارگانيسمهاي مولد دانه در آب نيزمي باشد.

وکستون :

سنگهاي آهکي گل داري هستندکه داراي بيش از ١٠ درصد دانه بوده و تقريباً هم ارز نامهاي کالکارنايت وکلسي لوتايت است .

پکستون :

سنگ آهک دانه داري است که داراي گل کربناته مي باشد.

وجود دانه هاي مشخصه محيطهاي آشفته و مواج بوده و وجود گل نشانه محيطهاي واجد آب آرام است، لذا تفسير محيط روسوبي اين چنين سنگي کمي پيچيده به نظر مي رسد.

در اين نوع سنگ اندازه دانه ها به قدري است که اکثر فضاهاي سنگ را در برگرفته و لذا دانه ها با هم در تماس بوده و در زمينه اي از ميکرايت قرار دارند.

گرينستون :

سنگهاي آهکي دانه دار فاقدکل کربناته است.

تجمع دانه ها به علت رسوب سريعشان عامل ايجاد اين نوع سنگ مي باشد.

در اين نوع سنگ آهک که بسيار شبيه به پکستون است، اکثر فضاهاي سنگ را دانه هاي متصل به هم در بر ميگيرد با اين تفاوت که به جاي گل کربناته (ميکرايت )، سيمان (اسپارايت ) فضاهاي بين دانه ها را پرميکند.

بانداستون :

باندستونها، سنگهاي آهکي با اجزاء به هم چسبيده و معموًلا از منشا ارگانيکي (مانند اسکلت آهکي مرجانها، االيت، خارپوستان و….) هستند که به هنکام رسوب يافتن به صورت يکسري لايه هاي ضخيم و خيلي ضخيم درآمده اند.

توده اي بودن طبقات يکي از خصوصيات واضح اين دسته سنگهاي آهکي به شمار مي رود، اين نوع سنگ، به نامهاي شبيه کربناتهاي ريفي شکل، کربنات بيوهرمي، کربنات بيوژنيکي، کلسيليتايتو بايوليتايت نيزاطلاق مي شود.

سنگهاي آهکي بلورين :

در اين دسته سنگهاي آهکي بافت رسوبي غير قابل تشخيص بوده و در واقع سنگ به صورت يک توده سنگي آهکي کامًلا تبلور يافته ديده مي شود که در آن دانه ها غير قابل تشخيص مي باشند و فقط سيمان (اسپارايت ) تشکيل شده است.

اين دسته سنگهاي آهکي در طبيعت به مقدار زياد ديده مي شوند.

دولوميت :

در اين نوع سنگها در اثر عبور محلولهاي منيزيم دار از سنگهاي آهکي، منيزيم جانشين قسمتي ازکلسيم کلسيت شده و دولوميت 2(CaMg(CO3 تشکيل مي شود.

اين فرآيند جانشيني سبب تبلور دوباره سنگهاي آهکي شده و با افزايش تخلخل در سنگ همراه است.

دولوميت ها 2(CaMg(CO3 شبيه به سنگ آهک معمولي اند، با اين تفاوت که کمي تيره ترند، و اسيدکلريدريک سرد و رقيق بر آن بي اثر است ولي در اسيد غليظ و يا اسيدکلريدريک گرم و رقيق مي جوشند.

انواع سنگ های رسوبی

عواملی که سبب ايجاد لايه های دولوميتی ميکردند عبارتند از:

شورابهاي غني از منيزيم که در اثر تبخير آب دريا ايجاد شده اند، به داخل لايه هاي سنگ آهک نفوذ مي نمايند.

با بالا و پايين رفتن سطح آب دريا، واکنشهاي شيميايي بين آب شيرين زيرزميني با آب شور دريا، باعث تغییر سنگهاي آهکي موجود در اين منطقه مي شود.

کوکينا (لوماشل ): يک نوع سنگ آهک آواري سست و با سيمان ضعيف و متخلخل است که تقريبًا به طورکامل از صدف يا قطعات صدف تشکيل شده است.

کوکينا نوع ويژه اي از سنگهاي تخريبي است که در آن، قطعات سازنده خود از درون محيط رسوبي منشأ ميگيرند و حاصل فرسايش يافتکي و انتقال مواد از نقا ط ديگر نيستند.

سنگ آهک چاکي : نوعي سنگ آهک نرم، حفره دار و با يافت ظريف است که از پوستههاي جانداران ذره بيني به ويژه روزنداران حاصل آمده است، رنگ طبيعي آن سفيد يا نخودي است و ممکن است مقادير مختلفي گل به همراه داشته باشد.

تراورتن : نهشته هاي تراورتن در چشمه ها و غارها تشکيل مي شود. تراورتن نوعي سنگ آهک است و از ويژگيهاي آن يکسري نوارهاي تيره و روشن است که به علت وجود مقدارکمي اکسيد آهن در زمان رسوبگذاري تشکيل مي شود.

3- سنگهای سيليسی

چرت و فلينت : چرت و فلينت (سنگ چخماق ) سنگهاي سيليسي شيميايي فراواني هستندکه رنگ آنها ممکن است سفيد يا خاکستري، سبز، آبي، قرمز، زرد (يا سياه ) باشد.

اين نوع سنگها در زير ميکروسکوپ بافت رشته اي يا دانه اي از خود نشان مي دهند چرت و فلينت به صورت گرهکهايي در داخل سنگ آهک يافت مي شوند. اين دو نوع سنگ همانند اقسام ديگرکوارتز داراي سختي ٧ و شکستگي صدفي اند.

4- سنگهای تبخيری

سنگهاي رسوبي تبخيري از ته نشست کانيها (اغلب ازکلريدها و سولفاتها) در اثر تبخير آب درياها، درياچه ها وکولابهاتشکيل شده اند.

نهشته اي تبخيري نمايانگر رسوبات آب و هواي خشک يا نيمه خشک هستند.

سنگ نمک (NaCl): از بلورهاي ريز، متوسط و درشت کاني هاليت (NaCl ) تشکيل شده است سنگ نمک اغلب بي رنگ يا به علت وجود اکسيدهاي آهن، قرمز روشن ديده مي شود.

سنگ گچ: سنگ گچ از ته نشست شيميايي دوکاني ژيپس و انيدريت تشکيل مي شود.

به کاني ژيپس، سنگ گچ آبدار H2O,CaSO4 و به کاني انيدريت CaSO4 سنگ گچ بيآب نيز ميگويند.

سنگ گچ آبدار اغلب سفيد رنگ وگاهي به علت وجود مقدارکمي اکسيد آهن به رنگ قرمز روشن ديده مي شود.

سختي آن کم (سختي ٢) است و با ناخن انگشت خط برمي دارد. سنگ گچ بي آب نيز سنگي است متراکم به رنگ سفيد متمايل به خاکستري مي باشد.

5- زغال سنگ ها

زغال سنگها داراي طبيعت دوگانه اند، زيرا از يک طرف از نظر منشأ و محل تشکيل حالت سنگهاي رسوبي را دارند واز سويي به دليل تغییرات بعدي که در اثر فشار و دماي زياد در آنها ايجاد مي شود، جز سنگهاي دگرگوني قلمداد ميشوند.

تورب و ليگنيت از انواع زغالهايي هستند که مقدار درصدکربن آنهاکم (بين ٥٥ تا ٧٥ درصد) است .

– زغال سنگ معمولي از انواع زغال سنگهايي است که داراي کربني بين ٧٥ تا ٨٩ درصد است. در ايران از اين نوع ذخاير فراوان وجود دارد.

– آنتراسيت: زغالي است نسبتًا خالص (٩٥ تا ٩٥ درصدکربن ) است .

– گرافيت : زغالي است که کربن آن زياد بوده و در اثر فشار و حرارت زياد به صورت متبلور در آمده است .

 الماس : کربن خالص طبيعت است و بيشتردر مسير خروج آتشفشانها و در داخل دودکشهاي آتشفشانها بدست مي آيد. معروفترين معدن آن الماس کيمبرليت افريقاي جنوبي است .

 

 

 

كاربرد سنگ مرمر در كف پوش - شفیعی

 كاربرد سنگ مرمر در كف پوش

 

سنگ مرمر به دليل دوام، زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري، انتخاب محبوبي براي كفپوش هاي ساختماني است. در اينجا چند طرح متداول وجود دارد كه در آنها از سنگ مرمر براي كفپوش ساختماني استفاده مي شود:

 

رنگ جامد: سنگ مرمر در طيف گسترده اي از رنگ ها، از سفيد خالص تا سياه، و همچنين انواع سايه هاي بژ، صورتي، سبز و خاكستري موجود است. كفپوش سنگ مرمر رنگ ثابت مي تواند ظاهري تميز و مدرن ارائه دهد كه در انواع سبك هاي طراحي به خوبي عمل مي كند.

 

رگه دار: يكي از بارزترين ويژگي هاي سنگ مرمر رگه هاي طبيعي آن است كه نقشي منحصر به فرد و چشمگير در سنگ ايجاد مي كند. كفپوش مرمر رگه‌دار مي‌تواند براي ايجاد يك بيانيه جسورانه و دراماتيك در يك فضا استفاده شود و مي‌تواند در هر دو سبك طراحي مدرن و سنتي به خوبي كار كند.

 

الگوهاي هندسي: كف‌پوش‌هاي مرمر را مي‌توان در انواع الگوهاي هندسي از جمله شورون، شاه ماهي و بافت سبد برش داد و چيدمان كرد. اين الگوها مي توانند حس حركت و علاقه را روي زمين ايجاد كنند و مي توانند براي تكميل ساير عناصر طراحي در فضا استفاده شوند.

 

حاشيه‌ها و لهجه‌ها: كف‌پوش مرمر مي‌تواند براي ايجاد حاشيه‌ها و برجستگي‌ها در طراحي كفپوش بزرگ‌تر نيز استفاده شود. به عنوان مثال، حاشيه اي از كاشي هاي مرمر متضاد را مي توان براي قاب بندي يك ميدان بزرگتر از كاشي هاي مرمري تك رنگ يا رگه دار استفاده كرد و يك نقطه كانوني بصري روي زمين ايجاد كرد.

 

به طور كلي، امكانات طراحي براي كفپوش مرمر تقريباً بي پايان است و انتخاب طرح به الزامات طراحي خاص و ترجيحات زيبايي شناختي فضا بستگي دارد. زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري سنگ مرمر آن را به گزينه اي محبوب براي كفپوش هاي ساختماني در طيف وسيعي از كاربردها، از مسكوني گرفته تا فضاهاي تجاري و عمومي تبديل كرده است.

 

 

rnrn

 

 

 

كاربرد سنگ مرمر در روكش ديوار

 

 

سنگ مرمر به دليل دوام، زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري، انتخاب محبوبي براي روكش ديوار در ساختمان ها است. در اينجا چند طرح متداول وجود دارد كه در آنها از سنگ مرمر براي روكش ديوار استفاده مي شود:

رنگ ثابت: سنگ مرمر مانند كفپوش در طيف رنگي موجود است و از سنگ مرمر تك رنگ مي توان براي ايجاد ظاهري تميز و مدرن در روكش ديوار استفاده كرد. سنگ مرمر رنگ ثابت براي حمام و دوش نيز محبوب است، زيرا سطحي بدون درز و مقاوم در برابر آب ايجاد مي كند.

 

رگه‌دهي: رگه‌بندي طبيعي مرمر ويژگي متمايزي است كه نقشي منحصر به فرد و از نظر بصري چشمگير در سنگ ايجاد مي‌كند. روكش ديوار مرمر رگه‌دار مي‌تواند براي ايجاد يك بيانيه دراماتيك در يك فضا استفاده شود و مي‌تواند در هر دو سبك طراحي مدرن و سنتي به خوبي كار كند.

 

بوك مچ: سنگ مرمر بوكمچ نوعي روكش ديوار است كه در آن دو تخته سنگ مرمر مجاور از يك بلوك بريده شده و در كنار هم قرار مي گيرند، مانند صفحات يك كتاب باز. اين يك الگوي متقارن ايجاد مي كند كه مي تواند براي ايجاد يك نقطه كانوني دراماتيك روي ديوار استفاده شود.

 

موزاييك: موزاييك هاي مرمر انتخابي محبوب براي ديوارهاي برجسته و ويژگي هاي تزئيني هستند. كاشي‌هاي مرمر را مي‌توان به قطعات كوچك برش داد و در الگوها و طرح‌هاي مختلف، از شبكه‌هاي ساده گرفته تا طرح‌هاي پيچيده گل‌دار يا هندسي، چيد.

 

كاشي‌هاي سه‌بعدي: كاشي‌هاي مرمري سه‌بعدي روند جديدتري در پوشش ديوارها هستند و مي‌توانند عمق و بافت را به فضا اضافه كنند. اين كاشي ها را مي توان به اشكال و طرح هاي مختلف برش داد و جلوه اي مجسمه اي روي ديوار ايجاد كرد.

 

به طور كلي، امكانات طراحي براي روكش ديوار مرمر تقريباً بي پايان است و انتخاب طرح به الزامات طراحي خاص و ترجيحات زيبايي شناختي فضا بستگي دارد. زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري سنگ مرمر آن را به انتخابي محبوب براي روكش ديوار در طيف وسيعي از كاربردها، از فضاهاي مسكوني گرفته تا تجاري و عمومي تبديل كرده است.

 

 

 

كاربرد سنگ مرمر در كانترها

 

سنگ مرمر به دليل دوام، زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري، انتخاب محبوبي براي كانترهاي ساختماني است. در اينجا چند طرح متداول وجود دارد كه در آنها از سنگ مرمر براي كانترها استفاده مي شود:

 

رنگ جامد: سنگ مرمر در طيف وسيعي از رنگ ها موجود است و از سنگ مرمر تك رنگ مي توان براي ايجاد ظاهري تميز و مدرن در كانترها استفاده كرد. سنگ مرمر تك رنگ مي تواند در فضاهاي مسكوني و تجاري به خوبي كار كند.

 

رگه‌دهي: رگه‌بندي طبيعي مرمر ويژگي متمايزي است كه نقشي منحصر به فرد و از نظر بصري چشمگير در سنگ ايجاد مي‌كند. ميزهاي مرمري رگه‌دار مي‌توانند براي ايجاد يك بيانيه دراماتيك در يك فضا استفاده شوند و مي‌توانند در هر دو سبك طراحي مدرن و سنتي به خوبي كار كنند.

 

 

 

آبشار: يك ميز سنگ مرمر را مي توان در كناره هاي يك جزيره يا كابينت گسترش داد و جلوه اي "آبشار" ايجاد كرد. اين طرح مي تواند حس يكپارچگي و تداوم را در يك فضا ايجاد كند و از آن براي برجسته كردن زيبايي سنگ مرمر استفاده شود.

 

Bookmatched: مانند روكش ديوارها، سنگ مرمر بوك مچ را مي توان براي كانترها نيز استفاده كرد، كه يك الگوي متقارن ايجاد مي كند كه مي تواند براي ايجاد يك نقطه كانوني چشمگير روي ميز استفاده شود.

 

سنگ مرمر: در حالي كه سنگ مرمر صيقلي رايج ترين انتخاب براي ميز است، سنگ مرمر تراشيده شده محبوبيت فزاينده اي پيدا مي كند. سنگ مرمر تند داراي روكش مات است كه مي تواند ظاهري نرم تر و ارگانيك تر در يك فضا ايجاد كند.

 

به طور كلي، امكانات طراحي براي ميزهاي مرمر تقريباً بي پايان است و انتخاب طرح به الزامات طراحي خاص و ترجيحات زيبايي شناختي فضا بستگي دارد. زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري سنگ مرمر آن را به گزينه اي محبوب براي ميزهاي روميزي در طيف گسترده اي از كاربردها، از آشپزخانه هاي مسكوني گرفته تا حمام هاي تجاري و مناطق پذيرايي تبديل كرده است.

 

 

سنگ مرمريت در عناصر تزئيني

 

سنگ مرمر يك ماده همه كاره است كه مي تواند در طيف گسترده اي از عناصر تزئيني در ساخت و ساز استفاده شود. در اينجا چند طرح رايج وجود دارد كه در آنها از سنگ مرمر براي عناصر تزئيني استفاده مي شود:

 

مجسمه ها و مجسمه ها: قرن هاست كه از سنگ مرمر در ساخت مجسمه ها و مجسمه ها استفاده مي شده است. دوام و زيبايي طبيعي آن را به يك انتخاب محبوب براي عناصر تزئيني در فضاي باز و داخلي از جمله فواره ها، مجسمه هاي باغ و مجسمه هاي داخلي تبديل كرده است.

 

ستون‌ها و ستون‌ها: ستون‌ها و ستون‌هاي مرمري براي قرن‌ها جزء اصلي معماري كلاسيك بوده‌اند. آنها اغلب براي پشتيباني از نماي ساختمان استفاده مي شوند و همچنين مي توانند به عنوان عناصر تزئيني در فضاهاي داخلي استفاده شوند.

 

احاطه شومينه: سنگ مرمر به دليل مقاومت در برابر حرارت و زيبايي طبيعي، انتخاب محبوبي براي دور شومينه است. اطراف شومينه مرمري را مي توان در طيف وسيعي از سبك ها، از سنتي تا مدرن، طراحي كرد و مي توان از آن براي ايجاد يك نقطه كانوني چشمگير در يك اتاق استفاده كرد.

 

حاشيه هاي كفپوش: سنگ مرمر را مي توان براي ايجاد حاشيه هاي تزئيني يا برجسته در طرح هاي كف استفاده كرد. با تركيب انواع مختلف كاشي هاي مرمر مي توان به الگوها و طرح هاي پيچيده دست يافت و جلوه اي منحصر به فرد و از نظر بصري چشمگير ايجاد كرد.

 

پانل هاي ديواري: از سنگ مرمر مي توان براي ايجاد پانل هاي ديواري تزئيني استفاده كرد و بافت و جذابيت را به فضا اضافه كرد. اين پانل ها را مي توان با استفاده از انواع سنگ مرمر و پرداخت هاي مختلف ايجاد كرد و مي تواند در طيف وسيعي از سبك ها، از الگوهاي هندسي گرفته تا نقوش گل طراحي شود.

 

به طور كلي، امكانات طراحي براي عناصر تزئيني مرمر تقريباً بي پايان است و انتخاب طرح به الزامات طراحي خاص و ترجيحات زيبايي شناختي فضا بستگي دارد. زيبايي طبيعي و تطبيق پذيري سنگ مرمر، آن را به انتخابي محبوب براي عناصر تزئيني در طيف وسيعي از كاربردها، از فضاهاي مسكوني گرفته تا تجاري و عمومي تبديل كرده است.

 

سنگ مرمريت چيست ؟ شفیعی

 سنگ مرمريت چيست ؟

مرمر نوعي سنگ طبيعي است كه از سنگ آهك يا سنگ دولوميت كه در داخل پوسته زمين تحت فشار و حرارت شديد قرار گرفته است به وجود مي آيد. سنگ مرمر به خاطر رگه‌هاي متمايز و طيف رنگ‌هايش كه مي‌تواند از سفيد تا سياه و همه چيز بين آن‌ها متغير باشد، معروف است.

سنگ مرمر براي قرن ها به عنوان يك مصالح ساختماني مورد استفاده قرار مي گرفته است و امروزه نيز در بسياري از كاربردها از جمله كفپوش ها، ميزها، مجسمه ها و اشياء تزئيني استفاده مي شود. به دليل زيبايي، دوام و مقاومت در برابر گرما و رطوبت بسيار ارزشمند است.

با اين حال، با وجود مزاياي فراوان، سنگ مرمر نيز نسبتا نرم و متخلخل است، به اين معني كه اگر به درستي از آن مراقبت نشود، به راحتي خراشيده و لكه دار مي شود. بنابراين شناخت خواص سنگ مرمر و نحوه نگهداري از آن براي اطمينان از طول عمر و زيبايي آن بسيار مهم است.

 

سنگ دولوميت  در سنگ مرمريت

دولوميت يك ماده معدني است كه مي تواند در سنگ مرمر وجود داشته باشد. اين ماده معدني كربناتي است كه از كربنات كلسيم منيزيم (CaMg(CO3)2) ساخته شده است و معمولاً در سنگ هاي رسوبي مانند سنگ آهك يافت مي شود.

هنگامي كه دولوميت در سنگ آهكي اصلي كه اساس سنگ مرمر را تشكيل مي دهد وجود داشته باشد، مي تواند باعث شود كه مرمر حاصل تركيب و ظاهر كمي متفاوت از سنگ مرمر آهكي خالص داشته باشد. سنگ مرمر دولوميت معمولاً متراكم تر و سخت تر از ساير انواع سنگ مرمر است و همچنين ممكن است به دليل وجود جزء منيزيم، رنگ و طرح كمي متفاوت داشته باشد.

سنگ مرمر دولوميت به دليل دوام و مقاومت در برابر سايش معمولاً در كاربردهاي ساختماني و تزئيني استفاده مي شود. همچنين در ساخت آهك و سيمان و همچنين در توليد فلز منيزيم استفاده مي شود.

 

مقاومت سنگ مرمريت

سنگ مرمر يك سنگ طبيعي نسبتا بادوام و محكم است و در برابر اكثر انواع سايش و پارگي مقاومت خوبي دارد. با اين حال، مقاومت آن در برابر انواع مختلف آسيب بسته به خواص خاص سنگ مرمر و شرايطي كه در معرض آن قرار مي گيرد، مي تواند متفاوت باشد.

در اينجا برخي از عوامل كليدي كه مي تواند بر مقاومت سنگ مرمر تأثير بگذارد آورده شده است:

سختي: سنگ مرمر در مقايسه با ساير سنگ هاي طبيعي مانند گرانيت يا كوارتزيت، سنگ نسبتاً نرمي است. اين بدان معني است كه مي توان آن را راحت تر خراش داد يا خرد كرد، به خصوص اگر به درستي مهر و موم يا نگهداري نشود.

تخلخل: سنگ مرمر يك سنگ متخلخل است، به اين معني كه نسبت به سنگ هاي غير متخلخل راحت تر مايعات را جذب مي كند و لكه مي گيرد. اين مي تواند آن را در برابر آسيب هاي ناشي از ريختن آسيب پذيرتر كند، به خصوص اگر مواد اسيدي مانند شراب يا سركه در آن دخيل باشند.

 

مقاومت در برابر حرارت: سنگ مرمر مقاومت خوبي در برابر حرارت دارد و مي تواند در برابر حرارت بالا بدون آسيب مقاومت كند. با اين حال، گرماي شديد مي تواند باعث شوك حرارتي شود و منجر به ترك خوردن يا آسيب هاي ديگر شود.

مقاومت شيميايي: سنگ مرمر به طور كلي در برابر اكثر مواد شيميايي خانگي مقاوم است، اما ممكن است در اثر قرار گرفتن در معرض مواد اسيدي يا سوزاننده آسيب ببيند. اسيدها مي توانند سطح سنگ مرمر را حكاكي و كدر كنند، در حالي كه مواد قليايي مي توانند آن را تغيير رنگ دهند يا لكه دار كنند.

به طور كلي، سنگ مرمر يك سنگ ساختماني نسبتاً بادوام و بادوام است، اما به نگهداري و مراقبت مناسب نياز دارد تا اطمينان حاصل شود كه زيبايي و عملكرد خود را در طول زمان حفظ مي كند. تميز كردن منظم، آب بندي و محافظت در برابر حرارت و مواد اسيدي مي تواند به حداكثر كردن مقاومت آن در برابر آسيب كمك كند.

 

تخلخل سنگ مرمريت

سنگ مرمر يك سنگ طبيعي متخلخل است، به اين معني كه داراي دهانه ها و فضاهاي كوچكي در ساختار سطحي خود است كه مي تواند به مايعات و ساير مواد اجازه نفوذ دهد. سطح تخلخل بسته به نوع خاص سنگ مرمر و شكل گيري زمين شناسي آن مي تواند متفاوت باشد.

سنگ مرمر عمدتاً از كربنات كلسيم تشكيل شده است كه يك ماده معدني نسبتاً نرم است كه در معرض آسيب ناشي از مواد اسيدي است. تخلخل سنگ مرمر مي تواند آن را در برابر لكه شدن و حكاكي شدن از مايعات اسيدي مانند آب ميوه، شراب و سركه آسيب پذيرتر كند.

براي كاهش تخلخل سنگ مرمر و مقاوم كردن آن در برابر آسيب، معمولاً با يك درزگير يا عامل اشباع كننده كه منافذ را پر مي كند و يك مانع محافظ روي سطح ايجاد مي كند، درمان مي شود. اين مي تواند به جلوگيري از نفوذ مايعات به سنگ و ايجاد آسيب كمك كند.

با اين حال، حتي با يك درزگير، مهم است كه نشت و لكه روي سنگ مرمر را در اسرع وقت تميز كنيد تا از نفوذ آنها به سنگ و ايجاد آسيب طولاني مدت جلوگيري شود. نگهداري و تميز كردن منظم مي تواند به بهترين ظاهر مرمر كمك كند و خطر آسيب ناشي از قرار گرفتن در معرض مايعات و ساير مواد را كاهش دهد.

 

مقاومت در برابر حرارت سنگ مرمريت

سنگ مرمر به دليل مقاومت خوب خود در برابر گرما شناخته شده است و مي تواند بدون آسيب در دماي بالا مقاومت كند. سنگ مرمر يك سنگ طبيعي است كه در اثر حرارت و فشار شديد تشكيل مي شود كه به آن پايداري حرارتي بالايي مي بخشد.

به طور كلي، سنگ مرمر مي تواند تا دماي 1200 درجه فارنهايت (650 درجه سانتيگراد) را بدون ترك يا آسيب ديگر تحمل كند. اين باعث مي شود كه براي كاربردهايي كه مقاومت در برابر حرارت مهم است، مانند ميز آشپزخانه، شومينه و كفپوش، به خوبي استفاده شود.

با اين حال، توجه به اين نكته مهم است كه حتي اگر سنگ مرمر در برابر حرارت مقاوم است، گرماي شديد همچنان مي تواند باعث شوك حرارتي شود و منجر به ترك خوردگي يا آسيب هاي ديگر شود. به عنوان مثال، قرار دادن يك تابه يا قابلمه بسيار داغ به طور مستقيم روي ميز مرمري مي تواند باعث شوك حرارتي شود و منجر به ترك خوردن يا تغيير رنگ شود.

براي محافظت از سنگ مرمر در برابر آسيب حرارتي، استفاده از سنگ ريزه يا پد داغ در زير ظروف يا ظروف داغ و از قرار دادن اجسام بسيار داغ به طور مستقيم بر روي سطح سنگ مرمر توصيه مي شود. با مراقبت و نگهداري مناسب، سنگ مرمر مي تواند زيبايي و عملكرد خود را براي ساليان متمادي حفظ كند، حتي در كاربردهايي كه مقاومت در برابر حرارت مهم است.

 

مقاومت شيميايي سنگ مرمريت

سنگ مرمر در برابر بسياري از مواد شيميايي خانگي مقاومت شيميايي خوبي دارد، اما در اثر قرار گرفتن در معرض مواد اسيدي يا سوزاننده مي تواند آسيب ببيند. مايعات اسيدي مانند آب ليمو، سركه و برخي از محصولات پاك كننده مي توانند سطح مرمر را حكاكي و كدر كنند، در حالي كه مواد قليايي مانند آمونياك مي توانند آن را تغيير رنگ دهند يا لكه دار كنند.

در صنعت ساخت و ساز، سنگ مرمر اغلب براي كفپوش، روكش ديوار، ميز و ويژگي هاي تزئيني مانند ستون ها، مجسمه ها و جزئيات معماري استفاده مي شود. سنگ مرمر به دليل دوام و مقاومت در برابر سايش و پارگي، انتخاب محبوبي براي مناطق پرتردد مانند لابي ها، سرسراها و فضاهاي تجاري است.

مقاومت شيميايي سنگ مرمر عامل مهمي در مناسب بودن آن براي اين كاربردها است. مرمر علاوه بر مقاومت در برابر اسيدها و ساير مواد شيميايي، در برابر سايش، خراش و بريدگي نيز مقاوم است و آن را به گزينه اي طولاني مدت و كم نگهداري براي بسياري از پروژه هاي ساختماني و تزئيني تبديل مي كند.

با اين حال، توجه به اين نكته مهم است كه سنگ مرمر به طور كامل در برابر آسيب هاي شيميايي غيرقابل نفوذ نيست. با گذشت زمان، قرار گرفتن در معرض برخي مواد شيميايي مي تواند باعث كدر شدن، حكاكي شدن يا تغيير رنگ سطح سنگ مرمر شود. براي به حداقل رساندن خطر آسيب، مهم است كه نشت و لكه روي سنگ مرمر را در اسرع وقت تميز كنيد و از استفاده از محصولات تميزكننده خشن يا اسيدي روي سطح خودداري كنيد. نگهداري و مراقبت منظم مي تواند به افزايش طول عمر سنگ مرمر و حفظ ظاهر زيبا آن براي چندين سال كمك كند.

 

ابعاد سنگ مرمريت در تمامي قسمت هاي ساختمان

سنگ مرمر را مي توان در ابعاد و فرمت هاي مختلف در سرتاسر ساختمان، بسته به كاربرد خاص و الزامات طراحي، استفاده كرد. در اينجا چند نمونه از ابعاد مختلف سنگ مرمر كه معمولاً در قسمت هاي مختلف ساختمان استفاده مي شود آورده شده است:

كفپوش: كفپوش هاي مرمر را مي توان در اندازه ها و اشكال مختلف برش داد و بسته به طرح و چيدمان فضا نصب كرد. اندازه هاي رايج براي كاشي هاي كف مرمر شامل 12x12 اينچ، 18x18 اينچ و 24x24 اينچ است. برخي از كفپوش‌هاي مرمر نيز ممكن است در اندازه‌ها و شكل‌هاي سفارشي بريده شوند تا متناسب با مناطق يا طرح‌هاي خاص باشند.

روكش ديوار: سنگ مرمر را مي توان به عنوان روكش ديوار در قسمت هاي مختلف ساختمان از جمله ديوارهاي داخلي، نماهاي خارجي و ديوارهاي برجسته استفاده كرد. روكش ديوارهاي مرمر ممكن است به صفحات يا پانل هاي بزرگ يا به كاشي ها يا موزاييك هاي كوچكتر بريده شود. اندازه هاي رايج براي كاشي هاي ديوار مرمري شامل 6x12 اينچ، 12x12 اينچ و 24x24 اينچ است.

 

كانترها: سنگ مرمر به دليل دوام و جذابيت زيبايي، انتخابي محبوب براي ميز آشپزخانه و حمام است. ميزهاي مرمر معمولاً بر اساس ابعاد خاص فضا و الزامات طراحي به اندازه ها و شكل هاي سفارشي بريده و ساخته مي شوند. ضخامت هاي معمول براي ميزهاي مرمري بين 2 تا 3 سانتي متر است.

عناصر تزئيني: از سنگ مرمر مي توان براي ايجاد انواع عناصر تزئيني در ساختمان از جمله ستون ها، مجسمه ها و جزئيات معماري استفاده كرد. اين عناصر بسته به نيازهاي طراحي ممكن است برش داده شوند و به شكل ها و اندازه هاي سفارشي حك شوند.

به طور كلي، ابعاد سنگ مرمر مورد استفاده در يك ساختمان به كاربرد خاص و الزامات طراحي و همچنين در دسترس بودن سنگ مرمر و قابليت هاي ساخت سازنده بستگي دارد.

 

 

سنگ تراورتن - شفیعی

 سنگ تراورتن

تراورتن نوعی سنگ رسوبی است که از رسوب مواد معدنی کربنات کلسیم از چشمه های معدنی یا چشمه های آب گرم به وجود می آید. این ماده عمدتاً از کربنات کلسیم تشکیل شده است و ارتباط نزدیکی با سنگ آهک دارد.

ویژگی های منحصر به فرد سنگ تراورتن عبارتند از:

رنگ: تراورتن در رنگ‌های مختلفی از جمله بژ، کرم، خرمایی، خاکستری و زنگ‌زده می‌باشد. رنگ به ناخالصی های موجود در سنگ و محیطی که در آن تشکیل شده است بستگی دارد.

بافت: تراورتن دارای بافتی متخلخل و ناهموار، با سوراخ ها و گودال های قابل مشاهده است. این حفره‌ها نتیجه حباب‌های گازی هستند که در هنگام شکل‌گیری سنگ در آن به دام افتاده‌اند.

دوام: تراورتن سنگی بادوام است که در برابر حرارت و رطوبت مقاوم است. همچنین در مقایسه با انواع دیگر سنگ های طبیعی کمتر مستعد ترک خوردگی و خرد شدن است.

تطبیق پذیری: تراورتن را می توان برای دستیابی به پوشش های مختلف، تراش، صیقل و یا چرخش کرد. همچنین می‌توان از آن برای کاربردهای مختلفی مانند کف‌پوش، میز و روکش دیوار استفاده کرد.

نگهداری: تراورتن برای حفظ ظاهر خود و جلوگیری از ایجاد لکه نیاز به نگهداری منظم دارد. باید مهر و موم شود تا از آسیب آب و مواد اسیدی محافظت شود.

سنگ تراورتن به دلیل زیبایی و دوام طبیعی، یک انتخاب محبوب برای کاربردهای داخلی و خارجی است. بافت منحصر به فرد و تنوع رنگ آن، آن را به یک ماده مورد تقاضا در صنعت ساختمان تبدیل کرده است.

 

کاربرد سنگ تراورتن

سنگ تراورتن کاربردهای گسترده ای در ساخت و سازهای مسکونی و تجاری دارد. برخی از کاربردهای رایج سنگ تراورتن عبارتند از:

کفپوش: سنگ تراورتن به دلیل دوام و زیبایی طبیعی انتخابی محبوب برای کفپوش است. در رنگ‌ها و رنگ‌های مختلف موجود است که آن را برای انواع مختلف فضای داخلی مناسب می‌کند.

کانتر: تراورتن یک انتخاب محبوب برای کانتر در آشپزخانه و حمام است. در برابر حرارت و خط و خش مقاوم است و حسی طبیعی و خاکی به فضای داخلی می بخشد.

روکش دیوار: تراورتن برای روکش دیوارها در هر دو کاربرد داخلی و خارجی استفاده می شود. این در رنگ های مختلف مانند تراش خورده، صیقلی و غلتکی موجود است که آن را برای انواع سبک های طراحی مناسب می کند.

سنگفرش: سنگفرش های تراورتن برای کاربردهای فضای باز مانند پیاده روها، پاسیوها و عرشه های استخر استفاده می شود. آنها بادوام، مقاوم در برابر لغزش هستند و جلوه ای طبیعی به فضای بیرون می بخشند.

 

آج پله: سنگ تراورتن برای پله در هر دو کاربرد داخلی و خارجی استفاده می شود. بادوام و مقاوم در برابر لغزش است و آن را به گزینه ای امن برای پله تبدیل می کند.

عناصر تزئینی: تراورتن برای عناصر تزئینی مانند ستون، شومینه و مجسمه نیز استفاده می شود. زیبایی طبیعی و دوام آن، آن را به انتخابی محبوب برای ایجاد ظاهری جاودانه در فضای داخلی تبدیل کرده است.

به طور کلی، تطبیق پذیری و زیبایی طبیعی سنگ تراورتن آن را به انتخابی محبوب برای طیف وسیعی از کاربردها در صنعت ساختمان تبدیل کرده است.

 

بافت سنگ تراورتن

سنگ تراورتن دارای بافت منحصر به فردی است که آن را از سایر سنگ های طبیعی متمایز می کند. بافت سنگ تراورتن با وجود سوراخ ها و گودال های قابل مشاهده بر روی سطح آن مشخص می شود. این سوراخ ها با آزاد شدن گاز دی اکسید کربن در طول تشکیل سنگ ایجاد می شوند.

اندازه و تراکم این سوراخ ها بسته به نوع سنگ تراورتن و شرایطی که در آن شکل گرفته است می تواند متفاوت باشد. به طور کلی سنگ تراورتن را بر اساس بافت آن می توان به دو نوع تراورتن تراشیده و پر شده و پر نشده و غلتکی طبقه بندی کرد.

سنگ تراورتن هن شده و پر شده برای دستیابی به سطحی صاف صیقل داده شده است و سوراخ ها و گودال ها با رزین یا دوغاب پر شده اند تا ظاهر یکنواخت تری ایجاد کنند. این نوع سنگ تراورتن اغلب برای مصارف داخلی مانند کفپوش و کانتر استفاده می شود.

از سوی دیگر، تراورتن پر نشده و پر نشده، بافتی خشن‌تر دارد و حفره‌ها و گودال‌های طبیعی پر نشده است. این سنگ برای ایجاد یک لبه کمی گرد و ظاهر طبیعی تری فرو می رود. این نوع سنگ تراورتن اغلب برای کاربردهای فضای باز مانند سنگفرش و روکش دیوار استفاده می شود.

به طور کلی، بافت منحصر به فرد سنگ تراورتن به زیبایی طبیعی آن می افزاید و یکی از دلایلی است که برای کاربردهای مختلف در صنعت ساختمان انتخابی محبوب است.

 

خواص سنگ تراورتن

سنگ تراورتن دارای چندین ویژگی منحصر به فرد است که آن را به یک انتخاب محبوب برای کاربردهای ساختمانی و طراحی تبدیل می کند. در اینجا برخی از خواص اصلی تراورتن آورده شده است:

دوام: تراورتن سنگی بادوام است که در برابر حرارت و رطوبت مقاوم است. این سنگ می تواند ترافیک بالا را تحمل کند و در مقایسه با سایر انواع سنگ های طبیعی کمتر در معرض ترک و خرد شدن است.

تخلخل: تراورتن یک سنگ متخلخل است، به این معنی که دارای سوراخ ها و حفره های ریز روی سطح آن است. درجه تخلخل بسته به نوع تراورتن می تواند متفاوت باشد. منافذ می توانند مایعات را جذب کنند، بنابراین برای جلوگیری از لکه شدن و آسیب ناشی از مواد اسیدی، مهر و موم کردن سنگ مهم است.

شکل ظاهری: تراورتن ظاهری طبیعی و خاکی با تغییرات منحصر به فرد در رنگ و بافت دارد. این سنگ را می توان برای دستیابی به پوشش های مختلف تراش داد، صیقل داد، یا قلاب کرد و آن را برای انواع سبک های طراحی مناسب می کند.

 

تراکم: تراورتن نسبت به سایر سنگ های طبیعی مانند گرانیت یا مرمر چگالی کمتری دارد. این امر برش و شکل دادن آن را آسان‌تر می‌کند، اما همچنین به این معنی است که در برابر خراشیدگی و سایش حساس‌تر است.

پایداری: تراورتن یک مصالح ساختمانی پایدار است زیرا یک سنگ طبیعی است که می‌توان آن را استخراج و با کمترین تأثیر بر محیط‌زیست پردازش کرد. علاوه بر این، ماندگاری بالایی دارد و در پایان عمر مفید آن قابل بازیافت یا استفاده مجدد است.

به طور کلی، خواص منحصر به فرد تراورتن آن را به انتخابی محبوب برای طیف گسترده ای از کاربردها در صنعت ساخت و ساز تبدیل می کند. زیبایی طبیعی، دوام و پایداری آن، آن را به گزینه ای جذاب برای کاربردهای داخلی و خارجی تبدیل کرده است.

 

معایب سنگ تراورتن

در حالی که سنگ تراورتن دارای مزایای بسیاری است و یک انتخاب محبوب برای کاربردهای ساخت و ساز و طراحی است، معایبی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفت. در اینجا برخی از معایب اصلی سنگ تراورتن آورده شده است:

تخلخل: همانطور که قبلا ذکر شد، تراورتن سنگ متخلخلی است که می تواند مایعات را جذب کند. این باعث می شود که آن را بیشتر مستعد لک شدن به خصوص در اثر مواد اسیدی مانند آب لیمو یا سرکه کند. برای جلوگیری از لک شدن، مهم است که سنگ را به طور مرتب مهر و موم کنید.

نرمی: تراورتن در مقایسه با سایر سنگ های طبیعی مانند گرانیت یا کوارتز، سنگی نسبتاً نرم است. این امر باعث می شود که به خصوص در مناطق پر تردد بیشتر مستعد خراش و سایش باشد.

هزینه: سنگ تراورتن به دلیل ویژگی های منحصر به فرد و هزینه استخراج و فرآوری می تواند گرانتر از سایر انواع سنگ طبیعی باشد.

تعمیر و نگهداری: تراورتن برای حفظ ظاهر و جلوگیری از آسیب نیاز به نگهداری منظم دارد. این شامل آب بندی سنگ برای جلوگیری از لکه شدن و آسیب، و تمیز کردن منظم برای از بین بردن کثیفی و زباله است.

محدوده رنگ محدود: تراورتن سنگی طبیعی است و طیف رنگی آن به رنگ های خاکی مانند بژ، قهوه ای و کرم محدود می شود. اگرچه این رنگ ها می توانند زیبا باشند، اما ممکن است برای همه سبک های طراحی مناسب نباشند.

به طور کلی، در حالی که سنگ تراورتن دارای مزایای بسیاری است، قبل از انتخاب آن برای یک پروژه ساختمانی یا طراحی، باید معایب آن را در نظر گرفت. نگهداری و مراقبت مناسب می تواند به کاهش برخی از معایب سنگ تراورتن کمک کند.

 

فرآوری های سنگ تراورتن

سنگ تراورتن را می توان به روش های مختلفی برای دستیابی به پوشش ها و بافت های مختلف فرآوری کرد. در اینجا برخی از رایج ترین انواع فرآوری سنگ تراورتن آورده شده است:

 

Honed: سنگ تراورتن هوند دارای روکشی صاف و مات است. سطح به یک بافت صاف و صاف پرداخت می شود، بدون براقیت زیاد یک پرداخت صیقلی. این نوع پوشش برای مصارف داخلی، مانند کف، میز و پشت پاش ایده آل است.

پولیش: تراورتن صیقلی دارای روکش براق و بازتابنده است. سطح با استفاده از مواد ساینده الماس تا درخشندگی بالایی جلا داده می شود و ظاهری لوکس به آن می بخشد. این نوع پوشش برای مصارف داخلی، مانند کف، کانتر، و کاربردهای دیوارهای تزئینی ایده آل است.

تامبلد: سنگ تراورتن روکش دار ظاهری روستایی و طبیعی دارد. این سنگ با مواد ساینده می‌چرخد تا بافتی فرسوده و فرسوده به آن بدهد. این نوع پوشش برای استفاده در فضای باز مانند عرشه استخر، پاسیو و مسیرها ایده آل است.

تراورتن برس خورده دارای سطح کمی بافت است که با برس زدن سطح سنگ با برس سیمی به دست می آید. این نوع پوشش برای مصارف داخلی یا خارجی مانند کف، دیوارها و اطراف شومینه ایده آل است.

پر شده: تراورتن پر شده دارای سوراخ ها و حفره های طبیعی روی سطح است که با پرکننده های اپوکسی یا سیمانی پر شده است. این یک سطح صاف و یکنواخت ایجاد می کند که نگهداری و تمیز کردن آن آسان تر است. این نوع پوشش برای مصارف داخلی، مانند کف و میز، ایده آل است.

به طور کلی، نوع پردازش سنگ تراورتن مورد استفاده به کاربرد مورد نظر سنگ و اثر زیبایی شناختی مورد نظر بستگی دارد. انتخاب نوع پردازش مناسب برای دستیابی به ظاهر و عملکرد مطلوب سنگ مهم است.

 

تنوع رنگ در سنگ تراورتن

سنگ تراورتن یک سنگ طبیعی است که در طیف رنگ‌ها و طرح‌های مختلفی تولید می‌شود. در اینجا برخی از رایج ترین انواع رنگ سنگ تراورتن آورده شده است:

بژ: بژ رایج ترین رنگ سنگ تراورتن است و می تواند در سایه های روشن تا متوسط متفاوت باشد. رنگ های گرم و خاکی دارد که با انواع سبک های طراحی به خوبی کار می کند.

کرم: سنگ تراورتن کرم رنگ، رنگ روشن تری نسبت به بژ دارد و به دلیل ظاهر خنثی و نرمش محبوبیت زیادی دارد.

قهوه‌ای: سنگ تراورتن قهوه‌ای رنگ‌های تیره‌تری دارد و می‌تواند از قهوه‌ای روشن تا رنگ‌های شکلاتی غنی باشد. این یک انتخاب عالی برای افزودن گرما و عمق به طراحی است.

خاکستری: سنگ تراورتن خاکستری رنگ های سردتری دارد و می تواند از روشن تا تیره متغیر باشد. این یک انتخاب عالی برای سبک طراحی معاصر یا صنعتی است.

قرمز: سنگ تراورتن قرمز رنگی گرم و غنی دارد و نسبت به سایر رنگ های سنگ تراورتن کمتر دیده می شود. برای افزودن لهجه جسورانه و دراماتیک به طرح ایده آل است.

زرد: سنگ تراورتن زرد رنگی ملایم و گرم دارد و برای ایجاد فضایی آفتابی و شاد ایده آل است.

به طور کلی، رنگ سنگ تراورتن بسته به محل معدنی که منبع آن است، روش های فرآوری مورد استفاده و میزان ناخالصی های طبیعی سنگ می تواند متفاوت باشد. انتخاب رنگ مناسب سنگ تراورتن برای دستیابی به جلوه زیبایی شناختی مطلوب در یک پروژه طراحی بسیار مهم است.

 

 

 

مکان مناسب برای نصب سنگ تراورتن

سنگ تراورتن یک ماده همه کاره و بادوام است که می تواند در محیط های مختلف چه در فضای داخلی و چه در فضای باز مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا برخی از بهترین مکان ها برای نصب سنگ تراورتن آورده شده است:

کفپوش: سنگ تراورتن به دلیل دوام و زیبایی طبیعی، انتخابی پرطرفدار برای کفپوش است. می توان آن را در مکان های پرتردد مانند ورودی ها، راهروها و اتاق های نشیمن نصب کرد. همچنین برای حمام و آشپزخانه مناسب است، به شرطی که برای محافظت در برابر رطوبت و لکه به درستی آب بندی شود.

دیوارها: از سنگ تراورتن می توان برای ایجاد دیوارهای برجسته یا برای پوشاندن کل دیوارها در محیط های مختلف از جمله حمام، اتاق نشیمن و فضاهای بیرونی استفاده کرد. به یک فضا بافت و عمق می بخشد و می تواند فضایی گرم و جذاب ایجاد کند.

کانتر و پشت پاش: سنگ تراورتن به دلیل مقاومت در برابر حرارت و دوام، انتخابی عالی برای کانتر و پشتی است. ظرافت و زیبایی را به هر آشپزخانه یا حمامی اضافه می کند.

فضاهای بیرونی: سنگ تراورتن به دلیل مقاومت طبیعی در برابر لغزش و توانایی مقاومت در برابر دماهای شدید، یک انتخاب عالی برای فضاهای بیرونی مانند پاسیو، عرشه استخر و مسیرهای پیاده روی است. می توان آن را در انواع الگوها و پرداخت ها نصب کرد تا فضای بیرونی منحصر به فرد و شیک ایجاد کند.

به طور کلی، مکان مناسب برای نصب سنگ تراورتن به طراحی خاص و الزامات عملکردی پروژه بستگی دارد. انتخاب یک تامین کننده و نصاب معتبر و نگهداری صحیح سنگ برای اطمینان از طول عمر و زیبایی آن مهم است.

 

مکان مناسب برای نصب سنگ تراورتن

سنگ تراورتن یک ماده همه کاره و بادوام است که می تواند در محیط های مختلف چه در فضای داخلی و چه در فضای باز مورد استفاده قرار گیرد. در اینجا برخی از بهترین مکان ها برای نصب سنگ تراورتن آورده شده است:

کفپوش: سنگ تراورتن به دلیل دوام و زیبایی طبیعی، انتخابی پرطرفدار برای کفپوش است. می توان آن را در مکان های پرتردد مانند ورودی ها، راهروها و اتاق های نشیمن نصب کرد. همچنین برای حمام و آشپزخانه مناسب است، به شرطی که برای محافظت در برابر رطوبت و لکه به درستی آب بندی شود.

دیوارها: از سنگ تراورتن می توان برای ایجاد دیوارهای برجسته یا برای پوشاندن کل دیوارها در محیط های مختلف از جمله حمام، اتاق نشیمن و فضاهای بیرونی استفاده کرد. به یک فضا بافت و عمق می بخشد و می تواند فضایی گرم و جذاب ایجاد کند.

کانتر و پشت پاش: سنگ تراورتن به دلیل مقاومت در برابر حرارت و دوام، انتخابی عالی برای کانتر و پشتی است. ظرافت و زیبایی را به هر آشپزخانه یا حمامی اضافه می کند.

 

فضاهای بیرونی: سنگ تراورتن به دلیل مقاومت طبیعی در برابر لغزش و توانایی مقاومت در برابر دماهای شدید، یک انتخاب عالی برای فضاهای بیرونی مانند پاسیو، عرشه استخر و مسیرهای پیاده روی است. می توان آن را در انواع الگوها و پرداخت ها نصب کرد تا فضای بیرونی منحصر به فرد و شیک ایجاد کند.

به طور کلی، مکان مناسب برای نصب سنگ تراورتن به طراحی خاص و الزامات عملکردی پروژه بستگی دارد. انتخاب یک تامین کننده و نصاب معتبر و نگهداری صحیح سنگ برای اطمینان از طول عمر و زیبایی آن مهم است.

 

 

نحوه تمیز کردن سنگ تراورتن

سنگ تراورتن یک ماده طبیعی و متخلخل است که برای حفظ بهترین ظاهر خود نیاز به تمیز کردن و نگهداری منظم دارد. در اینجا چند نکته در مورد نحوه تمیز کردن سنگ تراورتن آورده شده است:

به طور مرتب سطح را جارو کنید یا گرد و غبار کنید تا کثیفی و زباله های سست از بین بروند. برای جلوگیری از خراشیدگی سطح سنگ از جارو با موهای نرم یا پاک کن گرد و غبار استفاده کنید.

فوراً ریزش ها را تمیز کنید تا از ایجاد لکه جلوگیری شود. نشت را با یک پارچه تمیز یا حوله کاغذی پاک کنید و سپس محل را با یک پارچه مرطوب پاک کنید.

از یک پاک کننده با pH خنثی استفاده کنید که به طور خاص برای سنگ تراورتن طراحی شده است. از استفاده از پاک کننده های اسیدی یا ساینده خودداری کنید، زیرا می توانند سطح سنگ را حک یا خراش دهند. دستورالعمل های سازنده را برای رقیق سازی و کاربرد دنبال کنید.

از یک اسفنج یا پارچه نرم برای استفاده از پاک کننده استفاده کنید و سپس سطح را با آب تمیز کاملاً بشویید. هیچ محلول تمیز کننده ای را برای مدت طولانی روی سطح نگذارید.

سطح را با یک پارچه تمیز و خشک خشک کنید تا از ایجاد لکه ها و رگه های آب جلوگیری شود. اجازه ندهید سطح آن در هوا خشک شود، زیرا می تواند منجر به لکه های آب شود.

سطح سنگ را به طور مرتب ببندید تا از آن در برابر لکه و رطوبت محافظت شود. دستورالعمل های سازنده را برای استفاده و استفاده مجدد دنبال کنید.

به طور کلی، تمیز کردن و نگهداری منظم برای بهترین ظاهر سنگ تراورتن کلیدی است. مهم است که از پاک کننده ها و ساینده های خشن اجتناب کنید و از پاک کننده ها و ابزارهای نرم با pH خنثی استفاده کنید تا از آسیب به سنگ جلوگیری کنید.

 

 

 

فرآوری و تولید سنگ گرانیت - شفیعی

 فرآوری و تولید سنگ گرانیت

 

فرآوری و تولید سنگ گرانیت شامل مراحل مختلفی از جمله استخراج، برش، پرداخت و تکمیل است. در اینجا برخی از رایج ترین انواع روش های پردازش و تولید سنگ مورد استفاده در صنعت گرانیت آورده شده است:

 

استخراج: این فرآیند استخراج سنگ گرانیت از یک معدن است. این شامل حفاری، انفجار، و برش برای حذف بلوک های بزرگ سنگ از پوسته زمین است.

 

برش: هنگامی که بلوک های گرانیتی استخراج می شوند، با استفاده از اره یا ماشین های سیم برش به صفحات کوچکتر بریده می شوند. سپس این اسلب ها با توجه به مشخصات مشتری به اندازه ها و شکل های خاص برش داده می شوند.

 

پرداخت: پس از برش، صفحات گرانیتی صیقلی می شوند تا سطحی صاف و براق ایجاد شود. این فرآیند شامل آسیاب کردن سطح با دانه های ساینده به تدریج ریزتر است تا زمانی که سطح مورد نظر پولیش به دست آید.

 

تکمیل: سنگ گرانیت را می توان به روش های مختلفی برای دستیابی به بافت ها و رنگ های مختلف تکمیل کرد. برخی از محبوب ترین روکش ها عبارتند از: تراشیده، چرمی، برس خورده و شعله دار.

 

لبه پروفیلینگ: لبه‌های دال‌های سنگ گرانیت را می‌توان با استفاده از ماشین‌آلات تخصصی برای ایجاد اشکال و سبک‌های مختلف مانند پوزه، اوجی و اریب‌دار پروفیل کرد.

 

نصب: در نهایت، صفحات گرانیتی تمام شده در محل مورد نظر خود، مانند میز آشپزخانه یا روشویی حمام نصب می شوند.

 

توجه به این نکته ضروری است که تمام روش های پردازش و تولید سنگ گرانیت برای هر پروژه استفاده نمی شود. روش های خاص مورد استفاده به نوع گرانیت، کاربرد مورد نظر و نیاز مشتری بستگی دارد.

 

 

 

مدل های پرداخت سنگ گرانیت

 

چندین مدل پولیش وجود دارد که می توان از آنها برای دستیابی به سطوح مختلف درخشندگی و بافت روی سطوح سنگ گرانیت استفاده کرد. در اینجا برخی از رایج ترین مدل های پرداخت مورد استفاده در صنعت گرانیت آورده شده است:

 

پولیش استاندارد: این رایج ترین مدل پرداخت سنگ گرانیت است. این شامل استفاده از دانه های ساینده به تدریج ریزتر برای آسیاب و صیقل دادن سطح به درخشندگی زیاد است.

 

Honed: مدل پولیش هوند شامل استفاده از سنگ ریزه های ساینده درشت تر برای دستیابی به سطح مات تر روی سطح گرانیت است. این مدل یک روکش صاف و ساتن مانند ایجاد می کند که نسبت به یک روکش استاندارد پرداخت شده بازتاب کمتری دارد.

 

چرمی: مدل پرداخت چرمی شامل استفاده از برس های الماسی برای ایجاد یک روکش مات و بافت بر روی سطح گرانیت است. این مدل یک بافت منحصر به فرد و طبیعی ایجاد می کند که در آشپزخانه های روستایی یا به سبک خانه های کشاورزی رایج است.

 

Brushed: مدل پولیش برس دار شامل استفاده از برس های موی سفت برای ایجاد یک روکش بافت و مات بر روی سطح گرانیت است. این مدل بافتی ظریف و خطی ایجاد می کند که در آشپزخانه های مدرن یا صنعتی رایج است.

 

شعله ور: مدل پرداخت شعله دار شامل قرار دادن سطح گرانیت در معرض حرارت زیاد است که باعث ترک خوردن و پوسته پوسته شدن سطح می شود. این مدل یک پوشش خشن و بافتی ایجاد می کند که در کاربردهای فضای باز مانند عرشه استخر و پاسیو محبوب است.

 

توجه به این نکته ضروری است که مدل پرداخت خاص مورد استفاده در سطح سنگ گرانیت به کاربرد مورد نظر، نوع گرانیت و ترجیحات مشتری بستگی دارد. یک سازنده ماهر گرانیت می تواند شما را در انتخاب مدل پولیش مناسب برای پروژه خود راهنمایی کند.

 

 

روش پولیش استاندارد  در سنگ گرانیت

 

روش استاندارد پولیش در سنگ گرانیت شامل استفاده از دانه های ریزتر تدریجی مواد ساینده برای آسیاب و صیقل دادن سطح گرانیت به درخشندگی زیاد است. این فرآیند معمولاً با یک ساینده الماس درشت شروع می‌شود و به تدریج به سمت ساینده‌های ظریف‌تر و ظریف‌تر حرکت می‌کند تا اینکه سطح درخشندگی مطلوب حاصل شود. مرحله نهایی فرآیند شامل صاف کردن سطح به یک سطح براق است.

 

این روش پولیش معمولاً در ساخت میزهای گرانیتی، کفپوش ها و سایر ویژگی های تزئینی استفاده می شود. درخشش زیاد ایجاد شده توسط روش پولیش استاندارد، گرانیت را به گزینه ای جذاب برای استفاده در آشپزخانه ها و حمام ها تبدیل می کند، جایی که دوام و جذابیت زیبایی مهم هستند.

روش پولیش استاندارد را می توان بر روی سایر سنگ های طبیعی مانند سنگ مرمریت و تراورتن و همچنین سنگ های مهندسی شده مانند کوارتز استفاده کرد. با این حال، تکنیک های خاص پرداخت و مواد مورد استفاده ممکن است بسته به نوع سنگ پرداخت متفاوت باشد.

 

ذکر این نکته ضروری است که روش پولیش استاندارد تنها یکی از چندین مدل پولیش است که می توان از آن بر روی سطوح سنگ گرانیت استفاده کرد. گزینه های دیگر عبارتند از روکش های تراشیده، چرمی، برس خورده و شعله ای که هر کدام بافت ها و پرداخت های منحصر به فردی را ارائه می دهند. روش پرداخت خاص مورد استفاده به کاربرد مورد نظر و جذابیت زیبایی شناختی مورد نظر سنگ گرانیت بستگی دارد.

 

 

روش پرداخت Honed  در سنگ گرانیت

 

روش صیقل کاری در سنگ گرانیت شامل استفاده از ساینده های الماسی برای ایجاد یک سطح صاف و مات بر روی سطح سنگ است. در این روش پولیش از دانه های درشت تری از مواد ساینده در مقایسه با روش پولیش استاندارد استفاده می شود که منجر به پرداخت بازتاب کمتری می شود.

 

گرانیت گرانیت در مقایسه با گرانیت صیقلی، ظاهر نرم‌تر و طبیعی‌تری دارد، و آن را به انتخابی محبوب برای صاحب‌خانه‌هایی تبدیل می‌کند که زیبایی‌شناسی ملایم‌تر و کم‌رنگ‌تری را ترجیح می‌دهند. روکش صاف شده نیز کمتر مستعد نشان دادن خراش، علامت و اثر انگشت است و آن را به گزینه ای کاربردی برای مناطق پرتردد مانند میز و کف آشپزخانه تبدیل می کند.

 

گرانیت تراشیده همچنین یک انتخاب محبوب برای استفاده در حمام است، زیرا سطحی غیر لغزنده را فراهم می کند که در هنگام خیس شدن کمتر لغزنده می شود. گرانیت گرانیت همچنین می تواند در برنامه های کاربردی در فضای باز مانند پاسیوها و پیاده روها استفاده شود، زیرا ظاهر طبیعی تر و هوازده تری دارد که مکمل محوطه سازی فضای باز است.

 

توجه به این نکته مهم است که گرانیت گرانیتی به آب بندی مکرر نسبت به گرانیت صیقلی نیاز دارد تا از لکه ها و ریزش ها محافظت کند. علاوه بر این، گرانیت تراش ممکن است نیاز به تمیز کردن مکرر داشته باشد، زیرا کثیفی و زباله‌ها روی سطح مات بیشتر قابل مشاهده هستند.

 

به طور کلی، گرانیت تراشیده شده یک گزینه همه کاره و کاربردی برای صاحبان خانه هایی است که ظاهری طبیعی و ساده را برای میز، کف و سایر سطوح خود ترجیح می دهند.

 

روش پولیش چرمی  در سنگ گرانیت

 

روش پرداخت چرمی در سنگ گرانیت تکنیکی است که برای ایجاد سطحی منحصر به فرد و بافت روی سنگ استفاده می شود. این روش پولیش شامل استفاده از برس‌هایی با نوک الماس برای برداشتن قسمت‌های نرم‌تر سطح سنگ است و بافتی شبیه به ظاهر و احساس چرم باقی می‌گذارد.

 

روکش چرمی ظاهری طبیعی و روستایی دارد که در آشپزخانه‌های مزرعه‌دار و دیگر سبک‌های طراحی داخلی رایج است. همچنین یک انتخاب محبوب برای کاربردهای خارج از منزل است، زیرا سطح بافت دار سطحی غیر لغزنده را فراهم می کند که برای پاسیو، پیاده روها و عرشه استخر ایده آل است.

 

گرانیت چرمی نسبت به گرانیت صیقلی بازتابش کمتری دارد، اما نسبت به گرانیت تراشیده شده بازتابش بیشتری دارد. سطح دارای درخشندگی و بافت ظریفی است که بسته به نوع گرانیت مورد استفاده و شدت فرآیند برس زدن متفاوت است.

 

توجه به این نکته ضروری است که گرانیت چرمی برای محافظت از آن در برابر لکه ها و ریزش ها نیاز به آب بندی منظم دارد، زیرا تمیز کردن سطح بافت می تواند دشوارتر از گرانیت صیقلی یا صیقلی باشد. علاوه بر این، گرانیت چرمی ممکن است نیاز به تمیز کردن مکرر داشته باشد، زیرا کثیفی و زباله می تواند در سطح بافت به دام بیفتد.

 

به طور کلی، روش پرداخت چرمی یک انتخاب محبوب برای صاحبان خانه است که می خواهند سطحی منحصر به فرد و طبیعی برای میز، کف و سایر کاربردهای خود داشته باشند. این یک سطح بافتی را فراهم می کند که هم کاربردی و هم از نظر زیبایی شناسی دلپذیر است و می تواند شخصیت و جذابیت را به هر فضایی اضافه کند.

 

 

روش پولیش Brushed در سنگ گرانیت

 

روش پرداخت برس در سنگ گرانیت تکنیکی است که برای ایجاد یک سطح بافت روی سنگ استفاده می شود که ظاهری فرسوده و کهنه دارد. این روش پولیش شامل استفاده از برس‌هایی با نوک الماس برای برداشتن قسمت‌های نرم‌تر سطح سنگ است و بافتی شبیه به ظاهر و احساس فلز برس خورده باقی می‌ماند.

 

روکش برس دار ظاهری مات دارد که در آشپزخانه های مدرن و صنعتی و دیگر سبک های طراحی داخلی محبوب است. همچنین یک انتخاب محبوب برای کاربردهای خارج از منزل است، زیرا سطح بافت دار سطحی غیر لغزنده را فراهم می کند که برای پاسیو، پیاده روها و عرشه استخر ایده آل است.

 

گرانیت برس خورده نسبت به گرانیت صیقلی بازتابش کمتری دارد و بافت کمتری نسبت به گرانیت چرمی دارد. سطح دارای درخشندگی و بافت ظریفی است که بسته به نوع گرانیت مورد استفاده و شدت فرآیند برس زدن متفاوت است.

 

توجه به این نکته مهم است که گرانیت برس خورده برای محافظت از آن در برابر لکه ها و ریزش ها به آب بندی منظم نیاز دارد، زیرا تمیز کردن سطح بافت نسبت به گرانیت صیقلی یا صیقلی دشوارتر است. علاوه بر این، گرانیت برس خورده ممکن است نیاز به تمیز کردن مکرر داشته باشد، زیرا کثیفی و زباله می تواند در سطح بافت به دام بیفتد.

 

به طور کلی، روش پرداخت برس یک انتخاب محبوب برای صاحبان خانه است که می خواهند سطحی منحصر به فرد و صنعتی برای میز، کف و سایر کاربردها داشته باشند. این یک سطح بافتی را فراهم می کند که هم کاربردی و هم از نظر زیبایی شناسی دلپذیر است و می تواند شخصیت و شخصیت را به هر فضایی اضافه کند.

 

 

روش پولیش شعله ور در سنگ گرانیت

 

روش پرداخت شعله در سنگ گرانیت تکنیکی است که برای ایجاد سطحی ناهموار و بافت روی سنگ استفاده می شود. این روش پولیش شامل اعمال شعله ای با دمای بالا بر روی سطح سنگ است که باعث انبساط و انقباض مواد معدنی سنگ می شود که منجر به ایجاد سطحی ناهموار و بافت می شود.

 

گرانیت صیقلی شعله ای برای استفاده در کاربردهای فضای باز مانند عرشه استخر، پاسیو و مسیرهای پیاده روی محبوب است، زیرا سطح ناهموار سطحی بدون لغزش را فراهم می کند که برای مناطق مرطوب ایده آل است. همچنین یک انتخاب محبوب برای استفاده در محیط‌های تجاری، مانند مراکز خرید و فرودگاه‌ها است، زیرا بافت خشن آن به پنهان کردن خراش‌ها و ساییدگی‌ها کمک می‌کند.

 

گرانیت صیقلی شعله ای ظاهری طبیعی و روستایی دارد که مکمل محوطه سازی و عناصر طراحی فضای باز است. سطح بازتاب کمتری نسبت به گرانیت صیقلی دارد و دارای روکش مات است که نگهداری و تمیز کردن آن آسان است.

 

توجه به این نکته مهم است که گرانیت پرداخت شده با شعله برای محافظت از آن در برابر لکه ها و ریزش ها نیاز به آب بندی منظم دارد، زیرا تمیز کردن سطح بافت نسبت به گرانیت صیقلی یا صیقلی دشوارتر است. علاوه بر این، گرانیت پرداخت شده با شعله ممکن است نیاز به تمیز کردن مکرر داشته باشد، زیرا کثیفی و زباله می تواند در سطح بافت به دام بیفتد.

 

به طور کلی، روش پرداخت شعله یک انتخاب محبوب برای صاحبان خانه و سازندگان تجاری است که می خواهند سطحی با ظاهر طبیعی و بافتی داشته باشند که هم کاربردی و هم از نظر زیبایی شناسی دلپذیر باشد. سطحی ناهموار را فراهم می کند که برای کاربردهای بیرونی و مناطق پرترافیک ایده آل است و می تواند شخصیت و جذابیت را به هر فضایی اضافه کند.

 

کلام آخر

 

به طور کلی، پرداخت پرداخت متنوع ترین و پرکاربردترین روش پرداخت در سنگ گرانیت است. این به این دلیل است که پرداخت صیقلی سطحی صاف و بسیار بازتابنده ایجاد می‌کند که زیبایی طبیعی سنگ را برجسته می‌کند و برای استفاده در طیف گسترده‌ای از کاربردها، از میز و کف تا روکش دیوار و عناصر تزئینی مناسب است.

 

گرانیت صیقلی یک انتخاب محبوب برای صاحبان خانه و سازندگان تجاری است زیرا ظاهری لوکس و با کیفیت را ارائه می دهد که طیف گسترده ای از سبک های طراحی داخلی را تکمیل می کند. تمیز کردن و نگهداری سطح صیقلی آن نیز آسان است و آن را به گزینه ای کاربردی برای مناطق پرتردد و سطوحی که در معرض لکه ها و ریزش ها هستند تبدیل می کند.

 

در حالی که روکش های تراش خورده، چرمی، برس خورده و پرداخت شده با شعله همگی انتخاب های محبوبی برای صاحبان خانه و سازندگان تجاری هستند که می خواهند سطحی منحصر به فرد و بافت برای گرانیت خود داشته باشند، پرداخت پرداخت شده به دلیل کلاسیک و همیشگی آن، همه کاره ترین و پرکاربردترین ظاهر و مزایای عملی روش پرداخت باقی می ماند.

 

 

 

 

به نحوه ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني - شفیعی

 به نحوه ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني

كيفيت سنگ هاي ساختماني را مي توان بر اساس عوامل مختلفي ارزيابي كرد كه عبارتند از:

 دوام: دوام يك سنگ ساختماني عامل مهمي در تعيين كيفيت آن است. اين به توانايي سنگ در مقاومت در برابر هوا، فرسايش و سايش در طول زمان اشاره دارد. يك سنگ با كيفيت خوب بايد بتواند شرايط آب و هوايي سخت را تحمل كند و سال ها دست نخورده بماند.

چگالي: چگالي يك سنگ اندازه گيري وزن آن در واحد حجم است. يك سنگ با چگالي بالا به طور كلي دوام و استحكام بيشتري نسبت به سنگ هاي كم تراكم دارد. سنگ هاي با تراكم بالاتر نيز متخلخل كمتري دارند و در برابر آسيب آب مقاومت بيشتري دارند.

 شكل ظاهري: ظاهر سنگ نيز عاملي اساسي در تعيين كيفيت آن است. يك سنگ با كيفيت خوب بايد رنگ و بافت ثابتي داشته باشد، بدون ترك يا نقص قابل مشاهده باشد. همچنين سنگ بايد عاري از هرگونه لكه يا تغيير رنگ باشد.

 استحكام: استحكام سنگ يكي ديگر از عوامل مهم در تعيين كيفيت آن است. يك سنگ قوي مي تواند بارهاي سنگين را بدون ترك خوردن يا شكستن تحمل كند. سنگ هاي با مقاومت فشاري بالا براي اهداف ساختماني ترجيح داده مي شوند.

 تخلخل: تخلخل سنگ به ميزان آب قابل جذب سنگ اشاره دارد. يك سنگ گرانیت با تخلخل بالا بيشتر مستعد آسيب آب است كه مي تواند باعث ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري شود. يك سنگ مرغوب بايد تخلخل كمي داشته باشد.

تركيب شيميايي: تركيب شيميايي سنگ مي تواند بر دوام و ظاهر آن تأثير بگذارد. سنگ هايي با سطوح بالاي مواد معدني مانند آهن و گوگرد مي توانند به مرور زمان باعث ايجاد لكه و تغيير رنگ شوند.

براي ارزيابي كيفيت سنگ‌هاي ساختماني، مشورت با يك زمين‌شناس حرفه‌اي يا يك متخصص ساختمان كه مي‌تواند به شناسايي خواص و ويژگي‌هاي سنگ كمك كند، ضروري است. آنها همچنين مي توانند در مورد بهترين انواع سنگ براي يك پروژه خاص مشاوره دهند و راهنمايي هايي در مورد نصب و نگهداري صحيح ارائه دهند.

عوامل دوام سنگ هاي ساختماني

دوام سنگ هاي ساختماني به عوامل مختلفي بستگي دارد از جمله:

تركيب معدني: تركيب معدني سنگ نقش مهمي در دوام آن دارد. سنگ هايي كه داراي سطوح بالايي از مواد معدني مانند كوارتز، فلدسپات و ميكا هستند، عموماً دوام بيشتري نسبت به سنگ هايي با سطوح بالاي كلسيت يا دولوميت دارند.

بافت: بافت سنگ مي تواند بر دوام آن تأثير بگذارد. سنگ‌هايي كه بافت صاف دارند معمولاً نسبت به سنگ‌هايي كه بافت خشن‌تري دارند در معرض هوازدگي و فرسايش هستند.

جذب آب: ميزان جذب آب سنگ عاملي اساسي در تعيين دوام آن است. سنگ هايي با نرخ جذب آب بالا بيشتر در معرض آسيب يخ زدگي و ذوب شدن هستند كه مي تواند باعث ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري شود.

تخلخل: تخلخل سنگ به ميزان آب قابل جذب سنگ اشاره دارد. سنگ هاي با تخلخل بالا بيشتر در معرض آسيب آب هستند كه مي تواند باعث ايجاد ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري در طول زمان شود.

مقاومت در برابر هوازدگي شيميايي: سنگ هاي ساختماني در معرض طيف وسيعي از عوامل محيطي از جمله باران اسيدي، آلاينده ها و مواد شيميايي هستند. سنگ هايي كه در برابر هوازدگي شيميايي مقاوم هستند عموما دوام بيشتري دارند.

خواص حرارتي: خواص حرارتي سنگ مانند ضريب انبساط حرارتي و هدايت حرارتي آن نيز مي تواند بر دوام آن تاثير بگذارد. سنگ هايي با ضريب انبساط حرارتي بالا بيشتر در معرض ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري ناشي از تغييرات دما هستند.

به طور كلي، يك سنگ ساختماني بادوام بايد تركيبي از تركيب معدني بالا، بافت ناهموار، جذب آب و تخلخل كم، مقاومت در برابر هوازدگي شيميايي و خواص حرارتي مناسب داشته باشد. مشاوره با يك زمين شناس حرفه اي يا كارشناس ساختمان مي تواند به تعيين دوام گزينه هاي مختلف سنگ ساختماني و مشاوره در مورد نصب و نگهداري صحيح كمك كند.

 

چگالي سنگ هاي ساختماني چيست ؟

چگالي سنگ هاي ساختماني بسته به تركيب معدني و ساير خواص فيزيكي آنها مي تواند بسيار متفاوت باشد. به طور كلي، بيشتر سنگ هاي ساختماني داراي تراكم در محدوده 2.2 تا 2.8 گرم بر سانتي متر مكعب (g/cm³) هستند. با اين حال، برخي از سنگ ها ممكن است چگالي كمتر از 1.5 گرم در سانتي متر مكعب يا 3.3 گرم در سانتي متر مكعب داشته باشند.

به عنوان مثال، گرانيت، كه يك سنگ ساختماني معمولي است، معمولاً داراي چگالي حدود 2.75 گرم بر سانتي متر مكعب است، در حالي كه سنگ آهك، يكي ديگر از سنگ هاي ساختماني رايج، داراي چگالي حدود 2.6 گرم بر سانتي متر مكعب است. از طرف ديگر، ماسه سنگ معمولاً داراي چگالي حدود 2.2 تا 2.4 گرم بر سانتي‌متر مكعب است، در حالي كه سنگ مرمر مي‌تواند تا 2.8 گرم بر سانتي‌متر مكعب يا بيشتر چگالي داشته باشد.

تراكم سنگ ساختماني مي تواند بر استحكام و دوام آن تأثير بگذارد. سنگ هايي كه تراكم بالاتري دارند معمولا بادوام تر و محكم تر از سنگ هايي با تراكم كمتر هستند. همچنين متخلخل كمتري دارند و در برابر آسيب آب مقاومت بيشتري دارند. تراكم عامل مهمي است كه هنگام انتخاب سنگ ساختماني براي يك پروژه خاص بايد در نظر گرفته شود. همچنين اطمينان از اينكه سنگ مطابق با قوانين و استانداردهاي ساختماني محلي براي يكپارچگي و ايمني سازه است، ضروري است.

نحوه بررسي عيوب  سنگ هاي ساختماني

روش هاي مختلفي براي بررسي عيوب سنگ هاي ساختماني وجود دارد. برخي از روش هاي رايج عبارتند از:

بازرسي بصري: بازرسي چشمي اساسي ترين روش براي بررسي عيوب سنگ هاي ساختماني است. اين شامل يك بررسي بصري كامل از سطح و لبه هاي سنگ براي شناسايي هرگونه ترك، تراشه يا تغيير رنگ قابل مشاهده است.

تست چكش: آزمايش چكش شامل ضربه زدن به سنگ با چكش يا ابزاري مشابه براي بررسي نقاط توخالي يا ضعيف است. يك سنگ با كيفيت خوب بايد صداي زنگ و شفافي توليد كند، در حالي كه يك سنگ معيوب صدايي كسل كننده يا خفه توليد مي كند.

تست جذب آب: آزمايش جذب آب شامل قرار دادن نمونه كوچكي از سنگ در آب براي مدت زمان مشخص و سپس اندازه گيري مقدار آب جذب شده است. سنگ هايي با نرخ جذب آب بالا عموماً متخلخل تر و مستعد ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري هستند.

آزمايش اسيد: آزمايش اسيد شامل اعمال مقدار كمي اسيد كلريدريك رقيق شده روي سطح سنگ و مشاهده واكنش است. سنگ هايي با سطوح بالاي كربنات كلسيم، مانند سنگ آهك، با اسيد واكنش داده و حباب و جوش ايجاد مي كنند.

تست اولتراسونيك: آزمايش اولتراسونيك شامل استفاده از امواج صوتي با فركانس بالا براي شناسايي هر گونه نقص يا ضعف داخلي در سنگ است. اين روش به ويژه براي سنگ هاي بزرگ يا سنگ هايي كه بازرسي بصري آنها دشوار است مفيد است.

هنگام ارزيابي عيوب سنگ هاي ساختماني، مشورت با يك زمين شناس حرفه اي يا كارشناس ساختمان مهم است. آنها مي توانند راهنمايي در مورد مناسب ترين روش هاي آزمايش و مشاوره در مورد نصب و نگهداري مناسب براي اطمينان از دوام و ايمني ساختمان ارائه دهند.

تست اسيد كلريدريك

آزمايش اسيد هيدروكلريك يك روش رايج براي ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني، به ويژه سنگ هاي ساخته شده از سنگ آهك يا دولوميت است. همچنين به عنوان تست واكنش اسيدي يا تست حساسيت اسيدي نيز شناخته مي شود.

اين آزمايش شامل اعمال مقدار كمي اسيد هيدروكلريك رقيق (معمولاً 10٪ غلظت) روي سطح سنگ و مشاهده واكنش است. سنگ هايي كه حاوي كربنات كلسيم هستند، مانند سنگ آهك و دولوميت، با اسيد واكنش داده و جوش يا حباب ايجاد مي كنند.

از شدت واكنش مي توان براي ارزيابي كيفيت سنگ استفاده كرد. يك واكنش قوي نشان مي دهد كه سنگ داراي كربنات كلسيم بالايي است و ممكن است در طول زمان مستعد هوازدگي و خراب شدن باشد. يك واكنش ضعيف يا بدون واكنش نشان مي دهد كه سنگ كربنات كلسيم كمي دارد و احتمالاً دوام و مقاومت بيشتري در برابر هوا دارد.

آزمايش اسيد هيدروكلريك فقط بايد توسط متخصصان آموزش ديده با استفاده از تجهيزات ايمني مناسب مانند دستكش و عينك انجام شود، زيرا اسيد كلريدريك يك ماده خورنده است. اين آزمايش همچنين بايد بر روي يك ناحيه كوچك و نامحسوس از سنگ انجام شود تا آسيب احتمالي به حداقل برسد.

به طور كلي، آزمايش اسيد هيدروكلريك يك روش مفيد براي ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني، به ويژه سنگ هاي ساخته شده از سنگ آهك يا دولوميت است. با اين حال، براي اطمينان از دوام و ايمني ساختمان، بايد همراه با ساير روش هاي آزمايش و توصيه هاي حرفه اي استفاده شود.

تست التراسونيك براي سنگ هاي ساختماني

آزمايش اولتراسونيك روشي غير مخرب براي ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني است. اين تست از امواج صوتي با فركانس بالا براي تشخيص هر گونه نقص يا ضعف داخلي در سنگ استفاده مي كند.

در طول آزمايش، از يك دستگاه دستي كوچك به نام تستر اولتراسونيك براي توليد امواج صوتي با فركانس بالا استفاده مي شود. تستر روي سطح سنگ قرار مي گيرد و امواج صوتي از طريق سنگ منتقل مي شود. هنگامي كه امواج صوتي از ميان سنگ عبور مي كنند، با هر گونه نقص يا ناهماهنگي داخلي مانند ترك، حفره يا ساير ناهنجاري هاي ساختاري مواجه مي شوند.

تستر مدت زماني را كه طول مي كشد تا امواج صوتي از سنگ عبور كرده و به دستگاه بازگردد را اندازه گيري مي كند. سپس از اين اطلاعات براي ايجاد يك نمايش بصري از ساختار داخلي سنگ استفاده مي شود. هر گونه نقص يا ضعف در سنگ بر روي نمايشگر بصري قابل مشاهده خواهد بود و به بازرسان اين امكان را مي دهد تا مسائل احتمالي را شناسايي كرده و تصميمات آگاهانه اي در مورد كيفيت و مناسب بودن سنگ براي استفاده در ساخت و ساز بگيرند.

آزمايش اولتراسونيك به ويژه براي سنگ هاي بزرگ يا سنگ هايي كه بازرسي بصري آنها دشوار است مفيد است. اين يك آزمايش غير مخرب است، به اين معني كه به سنگ آسيب نمي رساند و مي تواند چندين بار تكرار شود تا تغييرات در طول زمان پيگيري شود.

به طور كلي، تست اولتراسونيك ابزار ارزشمندي براي ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني است. اين مي تواند با شناسايي عيوب يا ضعف هاي احتمالي در سنگ قبل از تبديل شدن به يك مشكل، دوام و ايمني ساختمان را تضمين كند. بايد توسط متخصصان آموزش ديده با استفاده از تجهيزات مناسب و اقدامات ايمني انجام شود.

تست تست جذب آب براي سنگ هاي ساختماني

آزمايش جذب آب روشي است كه معمولاً براي ارزيابي كيفيت سنگ‌هاي ساختماني، به‌ويژه آنهايي كه از مواد متخلخل مانند ماسه سنگ يا سنگ آهك ساخته شده‌اند، استفاده مي‌شود. اين آزمايش مقدار آب جذب شده توسط سنگ را در يك دوره مشخص اندازه گيري مي كند و براي ارزيابي تخلخل و مقاومت سنگ در برابر عوامل جوي استفاده مي شود.

در طول آزمايش، نمونه كوچكي از سنگ وزن مي شود و سپس براي مدت مشخصي، معمولاً 24 ساعت، در آب غوطه ور مي شود. پس از دوره خيساندن، سنگ از آب خارج مي شود و هر گونه آب سطحي پاك مي شود. سپس سنگ دوباره وزن مي شود و از اختلاف وزن بين نمونه هاي خشك و مرطوب براي محاسبه مقدار آب جذب شده توسط سنگ استفاده مي شود.

ميزان جذب آب به صورت درصدي از وزن خشك سنگ بيان مي شود. سنگ هايي با نرخ جذب آب بالا عموماً متخلخل تر و مستعد ترك خوردگي و ساير مشكلات ساختاري هستند. همچنين ممكن است در طول زمان بيشتر در معرض هوازدگي و فرسايش باشند. سنگ هايي كه ميزان جذب آب پاييني دارند متخلخل كمتري دارند و در برابر هوا و فرسايش مقاومت بيشتري دارند.

آزمايش جذب آب فقط بايد توسط متخصصان آموزش ديده با استفاده از تجهيزات ايمني مناسب انجام شود. همچنين براي اطمينان از نتايج دقيق بايد بر روي نمونه معرف سنگ انجام شود.

به طور كلي، آزمايش جذب آب روشي مفيد براي ارزيابي كيفيت سنگ هاي ساختماني، به ويژه سنگ هاي ساخته شده از مواد متخلخل است. اين مي تواند با شناسايي مشكلات احتمالي مربوط به تخلخل سنگ و مقاومت در برابر عوامل جوي، دوام و ايمني ساختمان را تضمين كند.

نحوه تشخيص كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني

كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني را مي توان از طريق بازرسي چشمي و آزمايش هاي فيزيكي تعيين كرد.

بازرسي بصري شامل بررسي سطح سنگ براي هر گونه نقص قابل مشاهده، مانند ترك، شكاف يا تغيير رنگ است. همچنين سنگ بايد از نظر هرگونه بي نظمي در بافت يا الگوي دانه بررسي شود كه مي تواند بر استحكام و دوام آن تأثير بگذارد.

براي تعيين كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني نيز مي توان از آزمايش هاي فيزيكي استفاده كرد. يكي از اين تست ها تست خراش است كه شامل استفاده از يك جسم تيز براي خراش دادن سطح سنگ است. تست خراش مي تواند سختي و مقاومت سنگ در برابر سايش را تعيين كند.

آزمايش ديگر، آزمايش سايش است كه شامل سايش سنگ با مالش آن بر روي سطح ناهموار است. اين آزمايش مي تواند مقاومت سنگ را در برابر سايش و فرسايش تعيين كند.

آزمايش سوم، آزمايش چكش است كه شامل ضربه زدن به سنگ با چكش براي آزمايش استحكام و مقاومت آن در برابر شكستگي است.

به طور كلي مي توان از تركيبي از بازرسي بصري و آزمايش هاي فيزيكي براي تعيين كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني استفاده كرد. اين اطلاعات مي تواند به معماران، سازندگان و مهندسان كمك كند تا مناسب ترين سنگ را براي يك كاربرد خاص انتخاب كنند و از دوام و ايمني ساختمان اطمينان حاصل كنند.

كنترل كيفيت سنگ ساختماني

كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني را مي توان از طريق بازرسي چشمي و آزمايش هاي فيزيكي تعيين كرد.

بازرسي بصري شامل بررسي سطح سنگ براي هر گونه نقص قابل مشاهده، مانند ترك، شكاف يا تغيير رنگ است. همچنين سنگ بايد از نظر هرگونه بي نظمي در بافت يا الگوي دانه بررسي شود كه مي تواند بر استحكام و دوام آن تأثير بگذارد.

براي تعيين كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني نيز مي توان از آزمايش هاي فيزيكي استفاده كرد. يكي از اين تست ها تست خراش است كه شامل استفاده از يك جسم تيز براي خراش دادن سطح سنگ است. تست خراش مي تواند سختي و مقاومت سنگ در برابر سايش را تعيين كند.

آزمايش ديگر، آزمايش سايش است كه شامل سايش سنگ با مالش آن بر روي سطح ناهموار است. اين آزمايش مي تواند مقاومت سنگ را در برابر سايش و فرسايش تعيين كند.

آزمايش سوم، آزمايش چكش است كه شامل ضربه زدن به سنگ با چكش براي آزمايش استحكام و مقاومت آن در برابر شكستگي است.

به طور كلي مي توان از تركيبي از بازرسي بصري و آزمايش هاي فيزيكي براي تعيين كيفيت بافت سنگ هاي ساختماني استفاده كرد. اين اطلاعات مي تواند به معماران، سازندگان و مهندسان كمك كند تا مناسب ترين سنگ را براي يك كاربرد خاص انتخاب كنند و از دوام و ايمني ساختمان اطمينان حاصل كنند.

 

 

نگهداری و مراقبت از سنگ های ساختمانی- شفیعی

 نگهداری و مراقبت از سنگ های ساختمانی

 

نگهداری و مراقبت از سنگ های ساختمانی برای اطمینان از طول عمر و دوام سازه ای که از آنها پشتیبانی می کنند، مهم است. در اینجا چند نکته کلی وجود دارد که باید رعایت کنید:

 تمیز کردن منظم: کثیفی، گرد و غبار و آلاینده ها می توانند روی سطح سنگ ها جمع شوند و باعث خراب شدن آنها شوند. تمیز کردن منظم با محلول صابون ملایم و آب می تواند به تمیز نگه داشتن سنگ ها و جلوگیری از آسیب کمک کند. از استفاده از مواد شیمیایی خشن یا شستشوی فشاری خودداری کنید، زیرا ممکن است به سنگ آسیب برساند.

 از شرایط آب و هوایی سخت دوری کنید: شرایط آب و هوایی شدید مانند دمای انجماد، باران شدید یا قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید می تواند باعث ترک خوردن یا محو شدن سنگ ها شود. تا حد امکان از قرار دادن سنگ ها در معرض این شرایط خودداری کنید.

 هر گونه آسیب را تعمیر کنید: ترک ها یا بریدگی های سنگ باید در اسرع وقت ترمیم شوند تا از آسیب بیشتر جلوگیری شود. برای تعیین بهترین روش تعمیر برای نوع خاص سنگ خود با یک سنگ تراشی حرفه ای مشورت کنید.

 آب بندی کردن سنگ: استفاده از یک درزگیر بر روی سطح سنگ می تواند به محافظت از آن در برابر آسیب آب و لکه شدن کمک کند. برای تعیین نوع درزگیر مناسب برای سنگ خود با یک متخصص مشورت کنید.

 نظارت بر حرکت: اگر ساختمان شما در حال نشست یا جابجایی باشد، می تواند باعث حرکت سنگ ها و ترک خوردن شود. به طور مرتب سنگ ها را برای حرکت کنترل کنید و در اسرع وقت به هر مشکلی رسیدگی کنید.

 

با یک متخصص مشورت کنید: اگر در مورد نحوه مراقبت از سنگ های ساختمانی خود مطمئن نیستید، با یک سنگ تراشی حرفه ای یا کارشناس مرمت ساختمان مشورت کنید. آنها می توانند راهنمایی خاصی برای نوع خاص سنگ شما و شرایطی که در معرض آن قرار دارد ارائه دهند.

    

محلول های که نباید با آنها سنگ های ساختمانی آن ها را تمیز کرد

 هنگام تمیز کردن سنگ‌های ساختمانی، مهم است که از محلول‌ها یا روش‌های تمیز کردنی که می‌توانند به سنگ آسیب بزنند یا لکه‌دار شوند، خودداری کنید. در اینجا چند راه حل وجود دارد که نباید برای تمیز کردن سنگ های ساختمانی استفاده شود:

 

محلول های اسیدی: محلول های اسیدی مانند سرکه یا آب لیمو می توانند سطح سنگ را حک کرده و به مرور زمان باعث خراب شدن آن شوند. از استفاده از این محلول ها برای تمیز کردن سنگ های ساختمانی خودداری کنید.

 

پاک کننده های ساینده: پاک کننده های ساینده، مانند پدهای تمیز کننده یا پودرهای ساینده، می توانند سطح سنگ را خراشیده و به پوشش آن آسیب برسانند. برای تمیز کردن سنگ های ساختمانی باید از این پاک کننده ها خودداری کرد.

 

سفید کننده: سفید کننده می تواند باعث تغییر رنگ و آسیب به برخی از انواع سنگ های ساختمانی شود. برای تمیز کردن سنگ ها به خصوص سنگ هایی که سطح متخلخل دارند توصیه نمی شود.

 مواد شیمیایی خشن: مواد شیمیایی خشن مانند آمونیاک یا کلر می توانند باعث تغییر رنگ یا محو شدن سنگ شوند. برای تمیز کردن سنگ های ساختمانی باید از این پاک کننده ها خودداری کرد.

 شستشوی تحت فشار: شستشوی تحت فشار می تواند برای برخی از انواع سنگ های ساختمانی بسیار خشن باشد و می تواند باعث ایجاد حفره یا آسیب به سطح شود. برای تمیز کردن سنگ های ساختمانی توصیه نمی شود مگر اینکه در فشار کم با نازل صحیح استفاده شود.

 همیشه قبل از استفاده از هرگونه محلول یا روش تمیز کردن سنگ های ساختمانی خود، دستورالعمل های سازنده را بررسی کنید یا با یک متخصص مشورت کنید تا از آسیب دیدن جلوگیری کنید.

 

چه شرایط آب و هوایی برای سنگ های ساختمانی بد است ؟

 شرایط آب و هوایی خاص می تواند برای سنگ های ساختمانی مضر باشد و به مرور زمان باعث خراب شدن آنها شود. در اینجا برخی از شرایط آب و هوایی که برای سنگ های ساختمانی بد هستند آورده شده است:

 دمای انجماد: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دماهای انجماد می تواند باعث ترک خوردن یا ریزش سنگ های ساختمانی به دلیل انبساط و انقباض آب در منافذ سنگ شود.

 باران شدید: باران بیش از حد می تواند باعث نفوذ آب به منافذ سنگ شود و به مرور زمان باعث خراب شدن آن شود. رطوبت همچنین می تواند باعث رشد کپک، کپک و سایر موجودات روی سطح سنگ شود.

 رطوبت بالا: رطوبت زیاد همچنین می تواند باعث تجمع رطوبت بر روی سطح سنگ های ساختمانی شود که منجر به رشد کپک، کپک و سایر موجودات می شود. با گذشت زمان، این می تواند باعث خراب شدن سنگ و از دست دادن یکپارچگی ساختاری خود شود.

 قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور مستقیم خورشید می تواند باعث محو شدن یا تغییر رنگ سنگ های ساختمانی شود. اشعه ماوراء بنفش خورشید نیز می تواند به مرور زمان باعث تخریب سنگ شود.

 باران اسیدی: باران اسیدی می تواند باعث فرسایش سنگ های ساختمانی و از بین رفتن سطح خود شود. باران اسیدی به دلیل آلودگی هوا ایجاد می شود که می تواند با رطوبت موجود در جو واکنش داده و اسیدهایی را تشکیل دهد که می تواند به سنگ آسیب برساند.

 انجام اقداماتی برای محافظت از سنگ های ساختمانی در برابر این شرایط آب و هوایی، مانند اعمال یک درزگیر یا پوشش محافظ، یا نصب سیستم های زهکشی برای جلوگیری از تجمع آب در سطح سنگ بسیار مهم است. نگهداری و تمیز کردن منظم نیز می تواند به جلوگیری از بروز آسیب کمک کند.

 

آسیب های که ممکن است به سنگ های ساختمانی وارد شود ..!

 سنگ های ساختمانی می توانند آسیب های مختلفی از جمله ترک، تراشه، لکه، فرسایش و تغییر رنگ را متحمل شوند. در اینجا برخی از انواع آسیب های متداول و نحوه تعمیر آنها آورده شده است:

 ترک ها: ترک در سنگ های ساختمانی می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله هوازدگی، نشست ساختمان یا آسیب ضربه ایجاد شود. ترک های کوچک را می توان با پر کردن آنها با اپوکسی ترمیم کننده سنگ که با رنگ و بافت سنگ مطابقت دارد، ترمیم کرد. ترک های بزرگتر ممکن است نیاز به تعمیر حرفه ای یا تعویض سنگ داشته باشند.

 براده‌ها: براده‌های سنگ‌های ساختمانی می‌توانند در اثر ضربه، مانند سقوط اجسام یا ماشین‌های سنگین ایجاد شوند. تراشه های کوچک را می توان با یک اپوکسی تعمیر سنگ پر کرد، در حالی که تراشه های بزرگتر ممکن است نیاز به جایگزینی سنگ آسیب دیده داشته باشند.

 لکه ها: لکه های روی سنگ های ساختمانی می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، آب یا مواد آلی ایجاد شود. روش مناسب حذف لکه به نوع لکه و نوع سنگ بستگی دارد. برخی از لکه ها ممکن است با ضماد ساخته شده از یک ماده تمیز کننده خاص پاک شوند و روی ناحیه لکه دار اعمال شوند.

 فرسایش: فرسایش سنگ های ساختمانی می تواند در اثر هوازدگی، قرار گرفتن در معرض اسیدها یا سایر واکنش های شیمیایی ایجاد شود. در برخی موارد، فرسایش را می توان با بریدن ناحیه آسیب دیده و جایگزینی آن با سنگ جدید ترمیم کرد. در موارد دیگر، ممکن است یک درزگیر یا پوشش محافظ برای جلوگیری از فرسایش بیشتر اعمال شود.

 تغییر رنگ: تغییر رنگ سنگ های ساختمانی می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، هوازدگی یا لکه شدن ایجاد شود. تغییر رنگ ممکن است با استفاده از تقویت کننده رنگ سنگ یا با تمیز کردن سنگ با تمیز کننده تخصصی اصلاح شود.

 مهم است که با یک سنگ تراشی حرفه ای یا کارشناس مرمت ساختمان مشورت کنید تا بهترین روش تعمیر را برای نوع خاص سنگ خود و میزان آسیب تعیین کنید. نگهداری و تمیز کردن منظم نیز می تواند به جلوگیری از بروز آسیب کمک کند.

 

چه نوع سنگی برای چه آب هاوای مناسب است ..!

 انواع مختلف سنگ های ساختمانی درجات مختلفی از مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی دارند و در انتخاب سنگ برای یک پروژه خاص باید اقلیم و الگوهای آب و هوایی منطقه را در نظر گرفت. در اینجا برخی از رایج ترین انواع سنگ های ساختمانی و مناسب بودن آنها برای شرایط آب و هوایی مختلف آورده شده است:

 گرانیت: گرانیت سنگی است بسیار بادوام و مقاوم در برابر آب و هوا که برای استفاده در طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی از جمله گرما و سرمای شدید، رطوبت بالا و باران شدید مناسب است. همچنین در برابر باران اسیدی و اشعه ماوراء بنفش مقاوم است.

 

ماسه سنگ: ماسه سنگ یک سنگ متخلخل است که برای آب و هوای خشک یا خشک با رطوبت کم مناسب است. استفاده از آن در مناطقی با رطوبت زیاد یا بارندگی مکرر توصیه نمی شود، زیرا مستعد فرسایش و لکه شدن است.

 

سنگ آهک: سنگ آهک یک سنگ همه کاره است که برای استفاده در شرایط آب و هوایی مختلف مناسب است، اما برای مناطقی با میزان بارندگی و رطوبت کم تا متوسط مناسب است. مستعد فرسایش و تغییر رنگ ناشی از باران اسیدی است.

 

سنگ مرمریت : سنگ مرمریت یک سنگ بسیار متخلخل است که استفاده از آن در مناطقی با رطوبت زیاد یا بارندگی مکرر توصیه نمی شود. همچنین در معرض آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض اسیدها و اشعه ماوراء بنفش است.

 تخته سنگ: تخته سنگ سنگی متراکم و بادوام است که در برابر عوامل جوی و فرسایش بسیار مقاوم است. برای استفاده در شرایط آب و هوایی مختلف از جمله گرما و سرمای شدید، رطوبت بالا و باران شدید مناسب است.

 تراورتن: تراورتن سنگی متخلخل است که برای آب و هوای خشک یا خشک با رطوبت کم مناسب است. استفاده از آن در مناطقی با رطوبت زیاد یا بارندگی مکرر توصیه نمی شود، زیرا مستعد لک شدن و فرسایش است.

 هنگام انتخاب سنگ ساختمانی برای یک پروژه خاص، مهم است که نه تنها آب و هوا و شرایط آب و هوایی منطقه، بلکه استفاده مورد نظر از سنگ، زیبایی طراحی و الزامات دوام پروژه را نیز در نظر بگیرید. توصیه می شود برای انتخاب مناسب ترین نوع سنگ برای پروژه خود با یک تامین کننده یا سنگ تراشی حرفه ای مشورت کنید.

 

آب بندی کردن سنگ ساختمانی چیست ...!

آب بندی سنگ ساختمانی فرآیند اعمال پوشش یا درزگیر محافظ بر روی سطح سنگ ساختمانی برای جلوگیری از آسیب ناشی از قرار گرفتن در معرض آب و هوا، رطوبت، لکه ها و سایر عوامل محیطی است. درزگیر یک سد محافظ تشکیل می دهد که آب، روغن و سایر موادی را که می توانند باعث آسیب یا تغییر رنگ سنگ شوند را دفع می کند.

 انواع مختلفی از درزگیرها برای سنگ های ساختمانی وجود دارد، از جمله درزگیرهای موضعی که یک لایه محافظ بر روی سطح سنگ ایجاد می کنند و درزگیرهای آغشته کننده که به داخل سنگ نفوذ کرده و از داخل مانع ایجاد می کنند. درزگیرهای موضعی می توانند سطحی براق یا مات برای سنگ ایجاد کنند، در حالی که درزگیرهای آغشته کننده ظاهر سنگ را تغییر نمی دهند.

 قبل از استفاده از درزگیر بر روی سنگ های ساختمانی، تمیز کردن و آماده سازی مناسب سطح سنگ بسیار مهم است. این ممکن است شامل از بین بردن هر گونه لکه، کثیفی یا زباله های موجود و همچنین ترمیم هرگونه ترک یا بریدگی در سنگ باشد. هنگامی که سطح تمیز و خشک شد، درزگیر را می توان طبق دستورالعمل سازنده اعمال کرد، که ممکن است شامل اسپری کردن، برس زدن یا غلتاندن درزگیر بر روی سطح سنگ باشد.

 انتخاب نوع مناسب درزگیر برای نوع خاص سنگ مورد استفاده و کاربرد مورد نظر سنگ بسیار مهم است. برخی از درزگیرها ممکن است برای استفاده در فضای باز مناسب تر باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای کاربردهای داخلی مناسب تر باشند. توصیه می شود برای تعیین مناسب ترین نوع درزگیر برای پروژه خود با یک سنگ تراشی یا تامین کننده حرفه ای مشورت کنید.

 نگهداری و نظافت منظم سنگ های ساختمانی، حتی سنگ های مهر و موم شده نیز برای اطمینان از طول عمر و دوام سنگ مهم است. این ممکن است شامل استفاده مجدد دوره‌ای از درزگیر و همچنین تمیز کردن معمولی برای از بین بردن هرگونه کثیفی یا لکه‌ای که ممکن است روی سطح سنگ جمع شود باشد.

 

ترک های ناشی از نشست ساختمان چیست و چه پیشگیری بعد از ترک خوردن سنگ باید انجام داد ؟

 ترک در سنگ های ساختمانی می تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله نشست فونداسیون ساختمان، جابجایی یا جابجایی خاک زیرین، تغییر دما و رطوبت و ضربه فیزیکی یا فشار وارده بر سنگ ایجاد شود. هنگامی که سنگ های ساختمانی در اثر نشست ساختمان ترک می خورند، غالباً در نتیجه توزیع ناهموار وزن یا فشار روی پی است.

 برای جلوگیری از ایجاد ترک در اثر نشست ساختمان، مهم است که از طراحی و ساخت فونداسیون به درستی و با پشتیبانی و تقویت کافی برای توزیع یکنواخت وزن ساختمان اطمینان حاصل شود. این ممکن است شامل مشاوره با یک مهندس یا معمار حرفه ای برای ارزیابی فونداسیون و انجام هر گونه تعمیرات یا بهبودهای لازم باشد.

 اگر سنگ های ساختمانی به دلیل نشست یا عوامل دیگر ترک می خورند، مهم است که به سرعت به این موضوع رسیدگی شود تا از آسیب یا خرابی بیشتر جلوگیری شود. این ممکن است شامل برداشتن و جایگزینی سنگ آسیب دیده یا ترمیم ترک با مواد پرکننده مناسب باشد. استفاده از ماده پرکننده ای که با نوع سنگ مورد استفاده سازگار باشد و باعث آسیب یا لکه شدن بیشتر سنگ نشود، مهم است.

 علاوه بر ترمیم ترک، بررسی علت اصلی ترک برای جلوگیری از آسیب بیشتر نیز مهم است. این ممکن است شامل تقویت فونداسیون، بهبود زهکشی و تهویه اطراف ساختمان، یا انجام سایر تعمیرات سازه ای در صورت نیاز باشد.

 تعمیر و نگهداری و بازرسی منظم سنگ های ساختمانی همچنین می تواند به شناسایی و رفع هر گونه ترک یا آسیب های دیگر در مراحل اولیه، قبل از جدی شدن یا سخت شدن آنها کمک کند. این ممکن است شامل تمیز کردن و آب بندی دوره ای سنگ ها و همچنین بازرسی های معمول توسط یک سنگ تراشی یا مهندس حرفه ای باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سنگ گرانیت چیست ؟ شفیعی

 

سنگ گرانیت چیست ؟

 گرانیت نوعی سنگ آذرین است که عمدتاً از کانی هایی مانند فلدسپات، کوارتز، میکا و آمفیبول ها تشکیل شده است. از طریق تبلور آهسته ماگما در زیر سطح زمین تشکیل می شود. گرانیت به دلیل دوام، استحکام و مقاومت در برابر عوامل جوی و فرسایش شناخته شده است که آن را به یک انتخاب محبوب برای اهداف ساختمانی و معماری مانند میز، کفپوش و بناهای تاریخی تبدیل می کند. گرانیت به طور معمول دارای بافتی دانه درشت با کریستال های قابل مشاهده از رنگ های مختلف از جمله سفید، خاکستری، صورتی و سیاه است که بستگی به ترکیب معدنی خاص دارد. همچنین یکی از رایج ترین انواع سنگ های موجود در پوسته زمین است.

 

نحوه شکل گیری سنگ گرانیت در معدن سنگ

 گرانیت در یک معدن سنگ از طریق فرآیندی تشکیل می شود که با قرار گرفتن در معرض سنگ بستر گرانیت از طریق فرآیندهای زمین شناسی طبیعی یا از طریق فعالیت های انسانی مانند انفجار و حفاری آغاز می شود. هنگامی که سنگ بستر در معرض دید قرار گرفت، سپس سوراخ می شود و برای ایجاد یک بلوک یا دال بزرگ گرانیتی سوراخ می شود. اندازه و شکل بلوک به کاربرد مورد نظر گرانیت بستگی دارد.

 

پس از استخراج بلوک، به یک مرکز پردازش منتقل می شود و در آنجا برش داده می شود و به شکل و پرداخت مورد نظر پرداخت می شود. فرآیند برش معمولاً با استفاده از اره ها و ابزارهایی با نوک الماس انجام می شود که برای برش گرانیت سخت و متراکم طراحی شده اند. فرآیند پرداخت شامل استفاده از مواد ساینده به تدریج ریزتر برای ایجاد یک سطح صاف و براق بر روی گرانیت است.

 

در برخی موارد، گرانیت ممکن است با بریدن ترانشه ها یا کانال های اطراف بلوک یا دال گرانیتی مورد نظر و استفاده از گوه ها و ابزارهای دیگر برای جدا کردن آن از سنگ بستر استخراج شود. این روش به "روش کانال" معروف است و در گذشته قبل از توسعه فناوری و تجهیزات مدرن معمولاً مورد استفاده قرار می گرفت.

 

به طور کلی، فرآیند تشکیل گرانیت در یک معدن سنگ شامل استخراج و پردازش بلوک‌های بزرگ یا صفحات گرانیتی از سنگ بستر با استفاده از ابزار و تکنیک‌های مختلف است.

 

 

فرآوری سنگ های آذرین در طول تاریخ

 

سنگ های آذرین در طول تاریخ توسط انسان ها برای اهداف مختلف پردازش شده و مورد استفاده قرار گرفته اند. در اینجا چند نمونه از نحوه پردازش و استفاده سنگ های آذرین در طول زمان آورده شده است:

 

ابزار سنگی: سنگ های آذرین مانند بازالت و ابسیدین توسط انسان های اولیه برای ایجاد ابزاری برای شکار، پخت و پز و کارهای دیگر استفاده می شد. شکل دادن به این سنگ‌ها آسان بود و می‌توان آنها را برای ایجاد لبه‌های برش بادوام تیز کرد.

 

مصالح ساختمانی: سنگ های آذرین مانند گرانیت، بازالت و دیوریت هزاران سال است که به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرند. مصریان باستان از گرانیت برای ساختن برخی از معروف ترین سازه های خود از جمله اهرام استفاده می کردند. در اروپا، گرانیت معمولاً در کلیساها و سایر ساختمان های بزرگ در قرون وسطی و رنسانس استفاده می شد.

 

بناها و مجسمه ها: از سنگ های آذرین نیز در طول تاریخ برای ایجاد بناهای تاریخی و مجسمه ها استفاده شده است. مجسمه های معروف موآی در جزیره ایستر از توف آتشفشانی تراشیده شده اند، در حالی که مجسمه مشهور آزادی در بندر نیویورک از مس ساخته شده است که از یک سنگ آذرین به نام دیاباز استخراج شده است.

 

جواهرات و اقلام تزئینی: قرن هاست که از سنگ های آذرین مانند کوارتز، آمیتیست و عقیق برای ساخت جواهرات و وسایل تزئینی استفاده می شود. این سنگ ها به دلیل زیبایی و دوام ارزشمند هستند.

 

کاربردهای مدرن: در دوران مدرن، سنگ های آذرین هنوز برای بسیاری از اهداف مشابه گذشته مورد استفاده قرار می گیرند. به عنوان مثال، گرانیت معمولاً به عنوان یک ماده روی میز استفاده می شود، در حالی که خاکستر آتشفشانی در مصالح ساختمانی مانند بتن و سیمان استفاده می شود.

 

به طور کلی، فرآوری سنگ‌های آذرین در طول تاریخ نقش مهمی در تمدن بشری ایفا کرده است و به بسیاری از سازه‌ها، ابزارها و اقلام تزئینی کمک کرده است که امروزه هنوز از آنها استفاده می‌کنیم.

 

استفاده سنگ گرانیت

 

سنگ های آذرین به دلیل استحکام، دوام و جذابیت زیبایی، هزاران سال است که به عنوان مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار گرفته اند. در اینجا چند نمونه از کاربرد سنگ های آذرین در ساختمان آورده شده است:

 

سنگ ابعادی: سنگ های آذرین مانند گرانیت، بازالت و دیوریت معمولاً به عنوان سنگ ابعادی در ساختمان سازی استفاده می شوند. این سنگ ها برای استفاده به عنوان کفپوش، دیوار، پیشخوان و سایر ویژگی های معماری به شکل بلوک یا تخته در اندازه ها و اشکال مختلف بریده می شوند.

 

محوطه سازی: سنگ های آذرین اغلب در پروژه های محوطه سازی و ساخت و ساز در فضای باز استفاده می شوند. به عنوان مثال، بازالت و گرانیت معمولاً به عنوان سنگ فرش، دیوارهای حائل و تخته سنگ های تزئینی استفاده می شود.

 

پوشش: سنگ‌های آذرین را می‌توان به‌عنوان مصالح پوششی نیز استفاده کرد و نمای بیرونی ساختمان‌ها را پوشش داد تا از آنها در برابر عوامل محافظت کند و ظاهر آن‌ها را بهبود بخشد. به عنوان مثال سنگ گرانیت به دلیل دوام و زیبایی طبیعی انتخابی محبوب برای نمای ساختمان است.

 

کاربرد بنای یادبود و زینتی: از سنگ های آذرین برای ایجاد سازه های یادبودی مانند مجسمه ها، ابلیسک ها و اهرام استفاده شده است. آنها همچنین برای اهداف زینتی مانند فواره ها، مجسمه ها و ستون های تزئینی استفاده می شده اند.

 

سنگدانه ها: سنگ های آذرین مانند گرانیت و بازالت را نیز می توان به اندازه های مختلف خرد کرد و به عنوان سنگدانه در مصالح ساختمانی مانند بتن، آسفالت و پایه جاده استفاده کرد.

 

به طور کلی، کاربرد سنگ‌های آذرین در ساختمان‌ها متنوع و متنوع است و این سنگ‌ها به دلیل دوام، استحکام و زیبایی طبیعی، همچنان منبع مهمی برای صنعت ساختمان هستند.

 

سنگ های ابعادی  سنگ گرانیت در ساختمان سازی

 

سنگ های آذرین به دلیل دوام، استحکام و جذابیت زیبایی شناختی معمولاً به عنوان سنگ های ابعادی در ساختمان سازی استفاده می شوند. سنگ ابعادی به سنگ طبیعی اطلاق می شود که برای استفاده در ساختمان سازی به اندازه و شکل خاصی برش داده شده و تکمیل شده است. در اینجا چند نمونه از ابعاد سنگ های آذرین که معمولاً در ساخت و ساز استفاده می شود آورده شده است:

 

دال ها: سنگ های آذرین مانند گرانیت، بازالت و دیوریت معمولاً برای استفاده به عنوان میز، روکش دیوار و کف به صفحات بزرگ بریده می شوند. ضخامت اسلب ها معمولاً از 2 سانتی متر تا 10 سانتی متر است و بسته به کاربرد خاص می توان آنها را به اندازه ها و شکل های سفارشی برش داد.

 

کاشی‌ها: سنگ‌های آذرین نیز معمولاً برای استفاده به عنوان کفپوش، روکش دیوار و ویژگی‌های تزئینی به کاشی بریده می‌شوند. اندازه‌های کاشی‌ها معمولاً از 30 سانتی‌متر در 30 سانتی‌متر تا 60 سانتی‌متر در 60 سانتی‌متر متغیر است و می‌توان برای دستیابی به ظاهر و احساس خاصی، صیقلی، تراش داده شده یا بافت‌دار شوند.

 

بلوک‌ها: سنگ‌های آذرین را می‌توان به بلوک‌های بزرگ برای استفاده در کاربردهای تاریخی و تزئینی تبدیل کرد. بلوک‌ها می‌توانند چندین متر طول، ارتفاع و عرض داشته باشند، و می‌توانند برای ایجاد مجسمه‌ها، فواره‌ها، ستون‌ها و دیگر ویژگی‌های معماری، برش داده و تکمیل شوند.

 

سنگفرشها: سنگهای آذرین مانند بازالت معمولاً برای استفاده به عنوان سنگفرش و سنگ پله در محوطه سازی و پروژه های ساختمانی در فضای باز به قطعات کوچکتر بریده می شوند. سنگفرش ها معمولاً در اندازه های 10 سانتی متر در 10 سانتی متر تا 60 سانتی متر در 60 سانتی متر هستند و می توانند با انواع بافت ها و پرداخت ها به پایان برسند.

 

به طور کلی، ابعاد سنگ های آذرین مورد استفاده در ساخت و ساز می تواند بسته به کاربرد خاص و ظاهر و احساس مورد نظر متفاوت باشد. توانایی برش و تکمیل این سنگ ها به اندازه ها و شکل های دقیق آنها را به منبعی همه کاره و ارزشمند در صنعت ساختمان تبدیل می کند.

 

 

 

محوطه سازی با سنگ گرانیت ..!

 

گرانیت به دلیل دوام، زیبایی طبیعی و نیاز به نگهداری کم، انتخاب محبوبی برای محوطه سازی است. در اینجا چند نمونه از نحوه استفاده از گرانیت در محوطه سازی آورده شده است:

 

سنگفرش: سنگفرش های گرانیتی را می توان برای ایجاد مسیرهای زیبا و بادوام، پاسیوها و مناطق نشیمن در فضای باز استفاده کرد. سنگفرش های گرانیتی در رنگ ها و پرداخت های مختلف موجود هستند و می توانند به اندازه ها و اشکال مختلف برش داده شوند تا متناسب با هر طرحی باشند.

 

دیوارهای حائل: از بلوک ها یا تخته سنگ های گرانیتی می توان برای ایجاد دیوارهای حائل برای حفظ خاک و ایجاد سطح تراز تر استفاده کرد. زیبایی طبیعی گرانیت می تواند جذابیت بصری را به چشم انداز اضافه کند، در حالی که دوام آن تضمین می کند که دیوار حائل برای سال های زیادی دوام می آورد.

 

آب‌نماها: از تخته‌سنگ‌ها یا دال‌های گرانیتی می‌توان برای ایجاد آب‌نماهای طبیعی مانند آبشارها، فواره‌ها و برکه‌ها استفاده کرد. بافت و رنگ گرانیت می تواند به ایجاد یک محیط طبیعی برای آب نما کمک کند، در حالی که دوام گرانیت تضمین می کند که می تواند در برابر عناصر و فرسودگی استفاده منظم مقاومت کند.

 

باغ های صخره ای: از تخته سنگ های گرانیتی یا سنگ های کوچکتر می توان برای ایجاد باغ های صخره ای استفاده کرد که می تواند جذابیت بصری و بافت را به منظره اضافه کند. رنگ طبیعی و بافت گرانیت می تواند مکمل سایر ویژگی های محوطه سازی باشد و ظاهری منسجم برای طراحی کلی ایجاد کند.

 

به طور کلی، گرانیت یک ماده همه کاره و زیبا است که می تواند در انواع برنامه های محوطه سازی استفاده شود. دوام و نیازهای کم نگهداری آن را به انتخابی جذاب برای صاحبان خانه و مناظر تبدیل کرده است.

 

استفاده از سنگ گرانیت در پوشش های ساختمانی

سنگ گرانیت را می توان در پوشش های ساختمانی برای افزایش ظاهر و دوام نمای بیرونی ساختمان استفاده کرد. در اینجا چند نمونه از نحوه استفاده از سنگ گرانیت در پوشش های ساختمانی آورده شده است:

 

روکش گرانیتی: گرانیت را می توان برای استفاده به عنوان مواد روکش در نمای بیرونی ساختمان به صورت صفحات نازک برش داد و صیقل داد. روکش گرانیتی می تواند ظاهری زیبا و با کیفیت به ساختمان بدهد و تنوع طبیعی در رنگ و الگوی سنگ به جذابیت بصری می افزاید. روکش گرانیتی همچنین بادوام، مقاوم در برابر آب و هوا و کم نگهداری است و آن را به یک انتخاب عملی برای نمای بیرونی ساختمان تبدیل می کند.

 

کاشی های گرانیتی: کاشی های گرانیتی را می توان به عنوان جایگزینی برای روکش گرانیتی برای نمای بیرونی ساختمان استفاده کرد. کاشی ها را می توان به اشکال و اندازه های مختلف برش داد و می توان آنها را در طیف وسیعی از الگوها نصب کرد تا ظاهری منحصر به فرد برای نمای ساختمان ایجاد کند. کاشی های گرانیتی نیز بادوام، مقاوم در برابر آب و هوا و نگهداری کم هستند و آنها را به انتخابی جذاب برای پوشش های ساختمانی تبدیل می کند.

 

سنگدانه گرانیت: گرانیت را می توان به قطعات کوچکتر خرد کرد و به عنوان سنگدانه در گچ، بتن و سایر پوشش های ساختمانی استفاده کرد. افزودن سنگدانه‌های گرانیتی می‌تواند استحکام و دوام این پوشش‌ها را افزایش دهد و همچنین با رنگ‌ها و بافت‌های طبیعی گرانیت جذابیت بصری ایجاد کند.

 

برجستگی های گرانیتی: گرانیت را می توان به عنوان ماده برجسته در پوشش های ساختمانی مانند ستون ها، قرنیزها و سایر جزئیات معماری استفاده کرد. زیبایی طبیعی و دوام گرانیت آن را به انتخابی محبوب برای این نوع ویژگی های تزئینی تبدیل کرده است.

 

به طور کلی، استفاده از سنگ گرانیت در پوشش های ساختمانی می تواند ظاهر و دوام نمای بیرونی ساختمان را افزایش دهد. زیبایی طبیعی، استحکام و نیازهای کم نگهداری گرانیت، آن را به انتخابی محبوب برای سازندگان و معمارانی تبدیل می کند که به دنبال ایجاد پوشش های ساختمانی با کیفیت بالا و ماندگاری طولانی هستند.

 

 

 

صفحه قبل 1 ... 2 3 4 5 6 7 صفحه بعد