زیبا ترین سنگ های دنیا
سنگ های زیبای زیادی در جهان وجود دارد، اما در اینجا تعدادی از خیره کننده ترین و محبوب ترین آنها وجود دارد:
تانزانیت: این سنگ قیمتی کمیاب آبی-بنفش فقط در تانزانیا یافت می شود و به دلیل رنگ شدید آن ارزشمند است.
عقیق: عقیق با درخشش های رنگین کمانی خود، یک سنگ قیمتی مسحورکننده است که می تواند از سفید تا سیاه با رنگ های متنوعی در بین آن ها باشد.
زمرد: رنگ سبز سرسبز زمرد آن را برای قرن ها به یک سنگ قیمتی محبوب تبدیل کرده است. این سنگ یکی از با ارزش ترین سنگ های قیمتی در جهان به حساب می آید.
یاقوت سرخ: رنگ قرمز تیره یاقوت، آن را به یک سنگ قیمتی محبوب در طول تاریخ تبدیل کرده است. این سنگ به همراه الماس، زمرد و یاقوت کبود یکی از چهار سنگ قیمتی بزرگ محسوب می شود.
یاقوت کبود: این سنگ قیمتی در رنگ های متنوعی وجود دارد، اما محبوب ترین آن سایه آبی تیره است. این یکی از "چهار بزرگ" سنگهای قیمتی گرانبها محسوب می شود.
آمیتیست: این جواهر بنفش زیبا از انواع کوارتز است و به دلیل رنگ خیره کننده و مقرون به صرفه بودن شهرت دارد.
الکساندریت: این سنگ قیمتی کمیاب بسته به شرایط نور تغییر رنگ می دهد و در نور روز سبز و در نور رشته ای قرمز به نظر می رسد.
آکوامارین: رنگ آبی روشن این سنگ قیمتی یادآور اقیانوس است و آن را به انتخابی محبوب برای جواهرات تبدیل کرده است.
گارنت: این سنگ قیمتی در رنگ های مختلفی از جمله قرمز، سبز، زرد و نارنجی موجود است. این یک سنگ قیمتی بادوام است که اغلب در جواهرات استفاده می شود.
تورمالین: این سنگ قیمتی در طیف گسترده ای از رنگ ها از جمله صورتی، سبز، آبی و زرد موجود است. به دلیل ساختار کریستالی منحصر به فرد و رنگ های زیبای آن شناخته شده است.
سنگ های قیمتی به روش های مختلفی تشکیل می شوند و مدت زمان تشکیل آن ها به عوامل زیادی از جمله نوع سنگ و شرایط شکل گیری آن بستگی دارد. در اینجا چند نمونه کلی از شکل گیری سنگ های قیمتی مختلف و مدت زمان تشکیل آنها آورده شده است:
الماس: الماس ها در اعماق گوشته زمین تحت فشار و دمای بالا تشکیل می شوند. ممکن است میلیونها سال طول بکشد تا یک الماس شکل بگیرد، زیرا اتمهای کربن در این شرایط شدید به آرامی به یکدیگر متصل میشوند.
عقیق ها: عقیق ها زمانی تشکیل می شوند که آب غنی از سیلیس به شکاف های سنگ نفوذ کرده و تبخیر می شود و رسوبی از سیلیس به جا می گذارد. ممکن است صدها هزار سال طول بکشد تا سیلیس کافی برای تشکیل یک عقیق جمع شود.
زمرد: زمرد در رگه های گرمابی تشکیل می شود، جایی که آب غنی از مواد معدنی از میان سنگ ها جریان می یابد و کریستال ها را رسوب می دهد. ممکن است هزاران سال طول بکشد تا آب غنی از مواد معدنی کافی از طریق رگ جریان یابد و زمرد تشکیل شود.
یاقوتها و یاقوتهای کبود: یاقوتها و یاقوتهای کبود هر دو اشکال کوراندوم هستند و در سنگهای دگرگونی تحت فشار و دمای بالا تشکیل میشوند. ممکن است هزاران تا میلیون ها سال طول بکشد تا شرایط مناسبی که امکان رشد بلورهای بزرگ کوراندوم را فراهم کند، شکل بگیرد.
آمتیست: آمتیست نوعی کوارتز است که در حفره های سنگ های آتشفشانی تشکیل می شود. صدها تا هزاران سال طول می کشد تا آب غنی از سیلیس به اندازه کافی در یک حفره جریان یابد و کوارتز کافی برای تشکیل یک کریستال آمتیست تشکیل شود.
از نظر استخراج، سنگ های قیمتی معمولاً در سازندهای زمین شناسی خاص مانند سنگ های آتشفشانی، سنگ های دگرگونی یا سنگ های رسوبی یافت می شوند. معدنچیان این سازندها را جستجو می کنند و سپس از روش های مختلفی مانند حفاری یا انفجار برای استخراج سنگ های قیمتی از سنگ های اطراف استفاده می کنند. زمان لازم برای استخراج یک سنگ قیمتی خاص به عواملی مانند اندازه ذخایر، کیفیت سنگ های قیمتی و روش های استخراج مورد استفاده بستگی دارد.
نحوه تشکیل سنگ الماس
الماس ها در اعماق گوشته زمین، معمولاً در اعماق حدود 140-190 کیلومتری (86-118 مایلی) زیر سطح زمین تشکیل می شوند. تشکیل الماس به فشار بالا، دمای بالا و کربن نیاز دارد. فرآیند را می توان به مراحل زیر تقسیم کرد:
کربن به شکل کانی های کربن دار مانند گرافیت و کربنات ها در گوشته وجود دارد.
یک منبع گرما، مانند یک اتاقک ماگمایی در نزدیکی، باعث افزایش دما در گوشته می شود و برخی از سنگ های اطراف را ذوب می کند.
سنگ ذوب مایعات حاوی کربن را آزاد می کند که به سمت مناطق با فشار کمتر مهاجرت می کنند.
هنگامی که مایعات به سطح می رسند، افت فشار باعث می شود کربن از محلول خارج شود و بلورهای الماس را تشکیل دهد.
سپس الماس ها توسط فوران های آتشفشانی به سطح زمین منتقل می شوند و در لوله های کیمبرلیت و لامپرویت یافت می شوند.
ترکیب الماس ها بسیار ساده است - آنها اساساً کربن خالص هستند. با این حال، چیدمان اتم های کربن در یک الماس چیزی است که آن را بسیار منحصر به فرد می کند. الماسها از اتمهای کربن فشرده تشکیل شدهاند که ساختار شبکهای کریستالی را تشکیل میدهند که بسیار سخت است و دارای ضریب شکست بالایی است که به الماسها درخشش خاصی میدهد. اتمهای کربن در الماسها در یک آرایش چهار وجهی به هم متصل میشوند و هر اتم کربن به طور کووالانسی به چهار اتم کربن همسایه متصل است. این ساختار محکم و سفت، الماس را به سخت ترین ماده شناخته شده روی زمین تبدیل می کند.
نحوه تشکیل سنگ تانزانیت
تانزانیت یک سنگ قیمتی کمیاب به رنگ آبی-بنفش است که تنها در یک نقطه از جهان یافت می شود، تپه مررانی در شمال تانزانیا. این نوعی ماده معدنی زوزیت است که معمولاً در سایه های سبز، قهوه ای یا خاکستری دیده می شود. رنگ آبی مایل به بنفش تانزانیت به دلیل وجود مقادیر کمی وانادیوم و/یا کروم در ساختار بلوری این کانی است.
تانزانیت اولین بار در سال 1967 توسط افراد قبیله ماسایی در تپه های مررانی کشف شد. این منطقه به دلیل ذخایر غنی از مواد معدنی دیگر مانند گارنت، میکا و گرافیت شناخته شده است، اما تانزانیت با اختلاف بسیار ارزشمندترین آنهاست.
تشکیل تانزانیت فرآیند پیچیده ای است که طی میلیون ها سال اتفاق می افتد. با سرد شدن آهسته ماگما در اعماق زیر سطح زمین شروع می شود که منجر به تشکیل سنگی به نام گنیس می شود. با گذشت زمان، این سنگ تحت فشار و گرمای شدید قرار می گیرد که باعث می شود اجزای معدنی مجدداً چیده شوند و به نوع جدیدی از سنگ به نام شیست تبدیل شوند.
زمانی که مایعات داغ و غنی از مواد معدنی به داخل شکاف ها و شکاف های سنگ نفوذ می کنند، تانزانیت در این سنگ های شیست تشکیل می شود. این مایعات حاوی مواد شیمیایی لازم برای تشکیل تانزانیت از جمله آلومینیوم، کلسیم، سیلیکون، اکسیژن و مقادیر کمی از وانادیم و/یا کروم هستند. با گذشت زمان، این مواد شیمیایی به تانزانیت متبلور می شوند و سنگ قیمتی زیبای آبی-بنفش را ایجاد می کنند که امروزه می شناسیم و دوست داریم.
از آنجایی که تانزانیت تنها در یک نقطه از جهان یافت می شود و نسبتاً کمیاب است، مورد توجه کلکسیونرها و علاقه مندان به جواهرات است. همچنین در تانزانیا به عنوان نمادی از رفاه و خوشبختی در نظر گرفته می شود، جایی که اغلب به عنوان هدیه در مناسبت های خاص مانند عروسی و تولد داده می شود.
نحوه تشکیل سنگ عقیق
عقیق یک سنگ قیمتی زیبا است که از رسوب کریستال های معدنی میکروسکوپی در حفره های سنگ های آتشفشانی به وجود می آید. شکلی از کلسدونی است که نوعی کانی سیلیس است که از دانه های بسیار ریز کوارتز تشکیل شده است.
عقیق زمانی تشکیل میشود که سیالات داغ و غنی از مواد معدنی به داخل حفرههای سنگهای آتشفشانی مانند جریانهای گدازه یا بسترهای خاکستر آتشفشانی نفوذ کنند. این مایعات حاوی سیلیس محلول هستند که با سرد شدن سیال و رسوب سیلیس از محلول، به تدریج به صورت لایههایی روی دیوارههای حفره رسوب میکنند. با گذشت زمان، این لایه ها ایجاد می شوند و الگوهای نواری مشخصی را ایجاد می کنند که مشخصه عقیق است.
رنگ ها و الگوهای عقیق با ترکیب مایعات غنی از مواد معدنی که سیلیس را رسوب کرده اند تعیین می شود. به عنوان مثال، نوارهای قرمز یا نارنجی در عقیق معمولاً به دلیل وجود اکسید آهن در مایع ایجاد می شود، در حالی که نوارهای سبز یا آبی اغلب نتیجه وجود مس یا سایر عناصر کمیاب است.
عقیق همچنین میتواند در انواع دیگر سنگها مانند سنگهای رسوبی یا دگرگونی تشکیل شود، اما سنگهای آتشفشانی رایجترین میزبان برای رسوبات عقیق هستند.
عقیق علاوه بر سیلیس می تواند دارای انواع کانی های دیگر مانند کلسیت، پیریت و کریستال های کوارتز باشد که می تواند بر زیبایی و ارزش آن بیفزاید. عقیق یک سنگ قیمتی نسبتاً سخت و بادوام است که آن را برای استفاده در جواهرات و سایر اشیاء تزئینی مناسب می کند.
نحوه تشکیل سنگ زمرد
زمرد یک سنگ قیمتی سبز و زیبا است که از ماده معدنی بریل تشکیل شده است که از سیکلوسیلیکات آلومینیوم بریلیم تشکیل شده است. زمرد زمانی تشکیل می شود که بریل در طول فرآیند تشکیل خود در معرض شرایط شیمیایی خاصی قرار می گیرد.
تشکیل زمرد معمولاً در اعماق زیر سطح زمین آغاز می شود، جایی که فشارها و دماهای بالا باعث تشکیل ماگما می شود. همانطور که ماگما سرد می شود، می تواند مایعات غنی از عناصری مانند بریلیم، کروم و وانادیوم را آزاد کند. سپس این مایعات می توانند از طریق سنگ های اطراف از جمله رسوبات بریل نفوذ کنند.
اگر شرایط شیمیایی مناسب باشد، مایعات می توانند با بریل واکنش دهند و برخی از اتم های آلومینیوم در ساختار بلوری را با اتم های کروم یا وانادیوم جایگزین کنند. این فرآیند به عنوان "رنگآمیزی" شناخته میشود و به بریل رنگ سبز پررنگی میدهد که مشخصه زمرد است.
علاوه بر فرآیند رنگآمیزی، زمرد میتواند حاوی مقادیر کمی از عناصر دیگر مانند آهن، منگنز و نیکل نیز باشد که میتواند بر رنگ و ظاهر آنها تأثیر بگذارد.
زمردها معمولاً در سنگهای رسوبی که تحت فشار و حرارت شدید قرار گرفتهاند، یافت میشوند، مانند سنگهای شیست و گنیس موجود در کلمبیا، که بزرگترین تولیدکننده زمرد در جهان است. سایر منابع اصلی زمرد شامل زامبیا، برزیل و زیمباوه است.
از آنجایی که زمرد نسبتا کمیاب است و استخراج آن دشوار است، مورد توجه کلکسیونرها و علاقه مندان به جواهرات است. آنها همچنین به عنوان نمادی از تجدید و رشد در نظر گرفته می شوند و آنها را به یک انتخاب محبوب برای حلقه های نامزدی و سایر جواهرات مناسبت های خاص تبدیل می کنند.
نحوه تشکیل سنگ یاقوت سرخ
یاقوت سرخ یک سنگ قیمتی قرمز رنگ است که از انواع معدنی کوراندوم است. هنگامی که کوراندوم در طول فرآیند تشکیل خود در معرض شرایط شیمیایی خاصی قرار می گیرد تشکیل می شود.
تشکیل یاقوت سرخ معمولاً در اعماق زیر سطح زمین آغاز می شود، جایی که فشار و دمای بالا باعث تشکیل ماگما می شود. همانطور که ماگما سرد می شود، می تواند مایعات غنی از عناصری مانند آلومینیوم، اکسیژن و کروم را آزاد کند. سپس این مایعات می توانند از طریق سنگ های اطراف از جمله رسوبات کوراندوم نفوذ کنند.
اگر شرایط شیمیایی مناسب باشد، سیالات می توانند با کوراندوم واکنش دهند و برخی از اتم های آلومینیوم در ساختار بلوری را با اتم های کروم جایگزین کنند. این فرآیند به عنوان "رنگآمیزی" شناخته میشود و به کوروندوم رنگ قرمز پررنگی میدهد که مشخصه یاقوت است.
یاقوت سرخ علاوه بر فرآیند رنگآمیزی میتواند حاوی مقادیر کمی از عناصر دیگر مانند آهن، تیتانیوم و وانادیوم باشد که میتواند بر رنگ و ظاهر آنها تأثیر بگذارد.
یاقوتها معمولاً در سنگهای دگرگونی مانند شیست و گنیس یافت میشوند که تحت فشار و حرارت شدید قرار گرفتهاند. با ارزش ترین یاقوت ها در میانمار (که قبلا به نام برمه شناخته می شد) یافت می شود که به تولید یاقوت هایی با رنگ قرمز تیره معروف است که گاهی اوقات از آن به عنوان قرمز "خون کبوتر" یاد می شود. از دیگر منابع اصلی یاقوت می توان به تایلند، ماداگاسکار و سریلانکا اشاره کرد.
از آنجایی که یاقوت ها نسبتا کمیاب هستند و استخراج آنها دشوار است، مورد توجه کلکسیونرها و علاقه مندان به جواهرات است. آنها همچنین به عنوان نماد عشق و علاقه در نظر گرفته می شوند و آنها را به انتخاب محبوب برای حلقه های نامزدی و سایر جواهرات مناسبت های خاص تبدیل می کنند.
نحوه تشکیل سنگ یاقوت کبود
یاقوت کبود یک سنگ قیمتی است که از خانواده کانی کوراندوم است. این یک کریستال اکسید آلومینیوم است که در شرایط خاص زمین شناسی تشکیل می شود. فرآیند تشکیل با حضور آلومینیوم و اکسیژن در پوسته زمین آغاز می شود. با گذشت زمان، این عناصر ترکیب می شوند و کوراندوم معدنی را تشکیل می دهند.
یاقوت کبود زمانی تشکیل می شود که کوراندوم در گوشته زمین تحت فشار و دمای بالا قرار گیرد. گرما و فشار شدید باعث می شود که کوراندوم دوباره به شکل جدیدی تبدیل شود و رنگ آبی مشخصه ای را ایجاد کند که با یاقوت کبود مرتبط است. رنگ های دیگر یاقوت کبود مانند صورتی، زرد، سبز و نارنجی به دلیل وجود عناصر کمیاب مانند کروم، آهن و تیتانیوم در طول فرآیند تشکیل تشکیل می شوند.
ترکیب یاقوت کبود عمدتاً اکسید آلومینیوم (Al2O3) است که حدود 99 درصد سنگ را تشکیل می دهد. 1٪ باقی مانده از عناصر کمیاب تشکیل شده است که رنگ یاقوت کبود را به آن می بخشد. به عنوان مثال، یاقوت کبود آبی حاوی مقادیر کمی تیتانیوم و آهن است، در حالی که یاقوت کبود صورتی حاوی کروم است.
یاقوت کبود دارای سختی 9 در مقیاس Mohs است که آن را به یکی از سخت ترین کانی های روی زمین تبدیل می کند. همچنین در برابر خراش و ساییدگی بسیار مقاوم است که آن را به انتخابی محبوب برای جواهرات تبدیل می کند.
نحوه تشکیل سنگ آمیتیست
آمتیست گونه ای بنفش تا ارغوانی از کوارتز معدنی است. شرایط زمین شناسی خاص از طریق فرآیندی که شامل وجود و سایر عناصر کمیاب است تشکیل می شود.
آمتیست زمانی تشکیل می شود که کوارتز در سطح بالایی از تابش منابع طبیعی مانند خورشید، پرتوهای کیهانی یا عناصر رادیواکتیو در خاک قرار می گیرد. تابش باعث می شود یون های آهن درون شبکه کریستال کوارتز جابجا شوند و در نتیجه کریستال با سایه های بنفش یا بنفش رنگ می شود. سایه دقیق آمتیست به و توزیع یون های آهن در کریستال بستگی دارد.
تشکیل آمتیست همچنین شامل عناصر کمیاب دیگری مانند، سیلیکون و ظرف است که اکثریت کوارتز معدنی را تشکیل می دهد. این ترکیبات ترکیب شده و ساختار بلوری چهار وجهی را تشکیل می دهند که مشخصه های کانی های کوارتز است.
آمتیست علاوه بر ترکیبات اصلی خود می تواند حاوی عناصر کمیاب دیگری از جمله منیزیم، منگنز و تیتانیوم باشد که می تواند بر رنگ و شفافیت سنگ تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، وجود دارد می تواند باعث شود که رنگ آمیتیست رنگ مایل به قرمزی داشته باشد، در حالی که منگنز می تواند باعث رنگ رنگی شود.
آمتیست معمولاً در ژئودها یا حفره های درون سنگ ها یافت می شود و فعالیت های آتشفشانی مرتبط است. این ماده معدنی نسبتاً سخت با درجه سختی Mohs 7 است که آن را برای استفاده در جواهرات و اشیاء تزئینی مناسب می کند.
نحوه تشکیل سنگ الکساندریت
الکساندریت یک سنگ قیمتی کمیاب و ارزشمند است که به نام اسکندر دوم روسیه نامگذاری شده است. این نوعی ماده معدنی کریزوبریل است که در شرایط خاص زمین شناسی تشکیل می شود.
الکساندریت زمانی تشکیل می شود که آلومینیوم، بریلیم و سایر عناصر کمیاب در پوسته زمین وجود داشته باشند. این عناصر ترکیب می شوند و ماده معدنی کریزوبریل را تشکیل می دهند که در اعماق گوشته زمین در معرض گرما و فشار شدید قرار می گیرد. در طی این فرآیند، کریستال کریزوبریل دچار تغییر رنگ منحصر به فردی می شود که به عنوان اثر الکساندریت شناخته می شود.
اثر الکساندریت به دلیل وجود یون های کروم در داخل شبکه کریستالی کریزوبریل ایجاد می شود. در نور روز یا نور فلورسنت، یونهای کروم طول موجهای خاصی از نور را جذب میکنند و باعث میشوند کریستال سبز به نظر برسد. در نور رشته ای، یون های کروم طول موج های مختلف نور را جذب می کنند و باعث می شوند کریستال قرمز یا بنفش به نظر برسد. این تغییر رنگ به پلئوکریسم معروف است و مشخصه مشخص اسکندریت است.
ترکیب الکساندریت در درجه اول آلومینیوم، بریلیم و اکسیژن است که کانی کریزوبریل را تشکیل می دهند. با این حال، وجود یون های کروم چیزی است که به سنگ خاصیت تغییر رنگ منحصر به فرد خود می دهد.
الکساندریت یک ماده معدنی نسبتا سخت با درجه سختی Mohs 8.5 است که آن را برای استفاده در جواهرات مناسب می کند. الکساندریت به دلیل کمیاب بودن و خاصیت تغییر رنگ منحصر به فرد خود یکی از با ارزش ترین سنگ های قیمتی در جهان به شمار می رود.
نحوه تشکیل سنگ آکوامارین
آکوامارین گونه ای سبز-آبی از ماده معدنی بریل است. تحت شرایط خاص زمین شناسی تشکیل می شود و حاوی چندین ماده اصلی است که به شکل گیری آن کمک می کند.
آکوامارین زمانی تشکیل می شود که بریل در معرض شرایط شیمیایی و زمین شناسی خاص از جمله فشار بالا، گرما و وجود عناصر خاص قرار می گیرد. بریل معدنی سیلیکات حاوی بریلیم، آلومینیوم و اکسیژن به همراه عناصر کمیاب مانند آهن و کروم است.
رنگ سبز آبی آکوامارین به دلیل وجود یون های آهن در شبکه کریستالی بریل است. سایه دقیق سنگ می تواند بر اساس غلظت و توزیع یون های آهن در کریستال و همچنین وجود سایر عناصر کمیاب متفاوت باشد.
آکوامارین اغلب در رگههای پگماتیت یافت میشود که رگههای سنگی هستند که در طی سرد شدن و تبلور ماگمای مذاب ایجاد میشوند. سنگ معمولاً در شرایط فشار بالا تشکیل می شود و ساختار کریستالی آن اغلب دراز یا شش ضلعی است.
علاوه بر مواد اولیه، آکوامارین میتواند حاوی عناصر کمیاب دیگری از جمله منگنز، تیتانیوم و وانادیم باشد که میتواند بر رنگ و شفافیت سنگ تأثیر بگذارد. این سنگ دارای درجه سختی Mohs 7.5-8 است که آن را نسبتاً سخت و بادوام می کند.
آکوامارین یک سنگ قیمتی محبوب است که در جواهرات استفاده می شود و رنگ و شفافیت آن می تواند بر اساس محل و شرایطی که در آن شکل گرفته است متفاوت باشد. با ارزش ترین آکوامارین ها آنهایی هستند که رنگ سبز مایل به آبی عمیقی دارند و عاری از ضایعات یا لک هستند.
نحوه تشکیل سنگ گارنت
گارنت گروهی از مواد معدنی است که ساختار بلوری و ترکیب شیمیایی مشابهی دارند. گارنت ها تحت شرایط خاص زمین شناسی تشکیل می شوند و حاوی چندین ماده اصلی هستند که در شکل گیری آنها نقش دارند.
گارنت ها زمانی تشکیل می شوند که شرایط فشار و دمای بالا وجود داشته باشد، مانند شرایطی که در سنگ های دگرگونی یا اعماق پوسته زمین یافت می شود. گروه کانی از کانیهای سیلیکات مختلفی از جمله پیروپ، آلماندین، اسپسارتین، گروسولار، آندرادیت و یوواروویت تشکیل شده است که هر کدام دارای ترکیب شیمیایی و رنگ منحصر به فرد خود هستند.
رنگ گارنت با ترکیب شیمیایی خاص ماده معدنی تعیین می شود. به عنوان مثال، گارنت های آلماندین معمولاً قرمز تا نارنجی هستند، در حالی که گارنت های پیروپ معمولاً قرمز تیره هستند. گارنت های اسپسارتین معمولاً نارنجی تا قهوه ای مایل به قرمز هستند و گارنت های گروسولار می توانند از زرد-سبز تا قهوه ای مایل به قرمز متغیر باشند.
ساختار کریستالی گارنت ها معمولاً دوازده وجهی یا ذوزنقه ای است که دارای 12 یا 24 وجه است. کریستال گارنت از یک سری چهار وجهی به هم پیوسته تشکیل شده است که از اتم های سیلیکون و اکسیژن تشکیل شده است.
علاوه بر مواد اولیه، گارنت میتواند حاوی عناصر کمیاب دیگری از جمله کلسیم، منیزیم و آهن باشد که میتواند بر رنگ و شفافیت سنگ تأثیر بگذارد. این سنگ دارای درجه سختی Mohs 6.5-7.5 است که آن را نسبتاً سخت و بادوام می کند.
گارنت یک سنگ قیمتی محبوب است که در جواهرات استفاده می شود و رنگ و شفافیت آن می تواند بر اساس مکان و شرایطی که در آن شکل گرفته است متفاوت باشد. با ارزش ترین گارنت ها آنهایی هستند که رنگی عمیق و غنی دارند و عاری از ضایعات یا لک هستند.
نحوه تشکیل سنگ تورمالین
گارنت گروهی از مواد معدنی است که ساختار بلوری و ترکیب شیمیایی مشابهی دارند. گارنت ها تحت شرایط خاص زمین شناسی تشکیل می شوند و حاوی چندین ماده اصلی هستند که در شکل گیری آنها نقش دارند.
گارنت ها زمانی تشکیل می شوند که شرایط فشار و دمای بالا وجود داشته باشد، مانند شرایطی که در سنگ های دگرگونی یا اعماق پوسته زمین یافت می شود. گروه کانی از کانیهای سیلیکات مختلفی از جمله پیروپ، آلماندین، اسپسارتین، گروسولار، آندرادیت و یوواروویت تشکیل شده است که هر کدام دارای ترکیب شیمیایی و رنگ منحصر به فرد خود هستند.
رنگ گارنت با ترکیب شیمیایی خاص ماده معدنی تعیین می شود. به عنوان مثال، گارنت های آلماندین معمولاً قرمز تا نارنجی هستند، در حالی که گارنت های پیروپ معمولاً قرمز تیره هستند. گارنت های اسپسارتین معمولاً نارنجی تا قهوه ای مایل به قرمز هستند و گارنت های گروسولار می توانند از زرد-سبز تا قهوه ای مایل به قرمز متغیر باشند.
ساختار کریستالی گارنت ها معمولاً دوازده وجهی یا ذوزنقه ای است که دارای 12 یا 24 وجه است. کریستال گارنت از یک سری چهار وجهی به هم پیوسته تشکیل شده است که از اتم های سیلیکون و اکسیژن تشکیل شده است.
علاوه بر مواد اولیه، گارنت میتواند حاوی عناصر کمیاب دیگری از جمله کلسیم، منیزیم و آهن باشد که میتواند بر رنگ و شفافیت سنگ تأثیر بگذارد. این سنگ دارای درجه سختی Mohs 6.5-7.5 است که آن را نسبتاً سخت و بادوام می کند.
گارنت یک سنگ قیمتی محبوب است که در جواهرات استفاده می شود و رنگ و شفافیت آن می تواند بر اساس مکان و شرایطی که در آن شکل گرفته است متفاوت باشد. با ارزش ترین گارنت ها آنهایی هستند که رنگی عمیق و غنی دارند و عاری از ضایعات یا لک هستند.